ดร.ชัยวัฒน์ วิบูลย์สวัสดิ์
ที่บ้านลุงหมีขุดบ่อเลี้ยงปลาคาร์ปไว้ โดยออกแบบให้มีโขดหินรอบบ่อและปลูกต้นไม้นานาชนิดให้เป็นบริเวณที่ร่มรื่น มองออกไปจากห้องนั่งเล่นในบ้านจะเห็นน้ำเห็นฝูงปลาคาร์ปว่ายวนเวียนไปมา ดูแล้วจิตใจเยือกเย็นและสบายใจ
เมื่อสามปีมาแล้วซื้อลูกปลาคาร์ปพันธ์เลี้ยงในไทยขนาดตัวครึ่งคืบ ราคาตัวละ 500 บาท มาเลี้ยงไว้ 20 กว่าตัว เลี้ยงดูเป็นอย่างดีจนโตเป็นปลาตัวยาว 2 คืบแล้ว มีบางตัวตายไปบ้างตามธรรมชาติ แต่ส่วนใหญ่ยังอยู่เป็นปกติดี
การที่บริเวณบ่อเลี้ยงปลาคาร์ปมี ecosystem ที่ดี จึงชักจูงให้มีสัตว์นานาชนิดมาร่วมใช้ประโยชน์ ทุกวันจะมีฝูงนกบินมาเกาะบนกิ่งไม้ร้องส่งเสียงกัน มีกระรอกวิ่งมาตามสายไฟฟ้าของหมู่บ้านเข้ามากระโดดเล่นในซุ้มไม้ มองหาลูกไม้หรือดอกไม้แทะกินเล่น บางครั้งก็มีกบหลงเข้ามาว่ายน้ำในบ่อ
เนื่องจากบ้านลุงหมีอยู่ติดคลองและมีสะพานข้ามคลองอยู่ติดกับรั้วบ้าน จึงทำให้มีสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำที่ไม่ได้รับเชิญ แอบเข้ามาสำรวจบ่อเลี้ยงปลาของลุงหมีด้วย มันคือตัวเงินตัวทอง(มีชื่อเรียกง่ายๆอีกหลายชื่อที่ลุงหมีไม่ขอกล่าวถึง) ผู้อ่านท่านใดอยู่ในหมู่บ้านที่มีบ่อน้ำใหญ่หรือสระน้ำ หรือชอบไปวิ่งที่สวนสาธารณะซึ่งมีสระน้ำ หรือเป็นคนเล่นกอล์ฟ จะคุ้นเคยดีว่าเจ้าตัวสัตว์พันธุ์นี้ เป็นอันธพาลระดับเจ้าถิ่นที่เราต้องคอยหลบห่างทีเดียว
ที่บ้านลุงหมีเป็นห่วงฝูงปลาคาร์ปในบ่อมาก จึงหาวิธีป้องกันมิให้เจ้าตัวน่าเกลียดกลัวเหล่านี้มาแอบกัดกินปลาของเรา (ในหมู่บ้านมีเจ้าของบ้านอย่างน้อยสองรายที่ต้องปิดบ่อเลี้ยงปลาเพราะสู้กับฝูงอันธพาลที่แอบมารุมกินปลาไม่ได้) เริ่มจากพยายามอุดช่องอุดรูต่างๆมิให้พวกมันเข้ามาในบ้าน ถ้าเปิดประตูรั้วเข้าบ้านเมื่อไรก็จะรีบปิดประตูทันที ไม่เปิดอ้าให้ตัวประหลาดเข้ามาบ้านโดยง่าย
โดยที่เจ้าตัวเงินตัวทองมีความสามารถปีนต้นไม้ปีนรั้วได้ ถึงยังไงก็มีบางตัวได้กลิ่นคาวปลาและปีนข้ามรั้วเข้ามา ที่บ้านจึงทำรั้วกั้นล้อมรอบบริเวณบ่อปลาอีกชั้นนึง
และแล้ววันหนึ่งลุงหมีพบเห็นด้วยตาของตัวเอง(และถ่ายรูปเป็นหลักฐานได้ทัน)ว่ามีเจ้าตัวเงินตัวทองแอบปีนข้ามรั้วสองชั้นเข้ามาจับจองที่นั่งเล่นอยู่บนโขดหินริมบ่อปลาคาร์ป ลุงหมีจึงใช้ท่าไม้ตายปราบเจ้าตัวอัปลักษณ์ด้วยการตั้งค่าหัวตัวละ 500 บาท ให้คนสวนหาทางจับเป็นมันแล้วเอาไปปล่อยเสีย
คนสวนของลุงหมีจัดทำกรงแบบใช้ดักหนูแต่ขนาดใหญ่ขึ้น แล้วเอาของกลิ่นคาวใส่ล่อเหยื่อไว้ เพียงวันเดียวก็สามารถจับเจ้าตัวเงินตัวทองนี้ได้ ลุงหมีจึงให้คนสวนนำมันไปปล่อยในที่ไกล ๆ โดยหวังว่ามันหาทางกลับมาชื่นชมฝูงปลาได้ไม่ถูกทาง (โดยลุงหมีได้บอกคนสวนไว้ว่าลุงหมีจำหน้าตาเจ้าตัวนี้ได้แล้ว ดังนั้นห้ามนำมันไปปล่อยไว้ใกล้ ๆ บ้านเพื่อมารับรางวัลจับได้เป็นรอบที่สอง หรือใช้คำดูขลังว่า recycle )
ทั้งนี้ลุงหมีก็เตรียมตัวเตรียมใจว่าคงมีตัวเงินตัวทองตัวอื่นฝ่าด่านเข้ามาที่บ่อเลี้ยงปลาอีก ก็ต้องคอยปราบกันต่อไป
ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง
