เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์
นิตยสารเพลย์บอยฉบับแรกตีพิมพ์ในปี 1953 มียอดขาย 54,000 เล่ม ปี 2019 เว็บไซต์ Pornhub มียอดเข้าชม 42,000 ล้านครั้ง เพิ่มขึ้นจาก 28,500 ล้านครั้งในปี 2017 เฉลี่ย 115 ล้านคนต่อวัน 5 ล้านคนต่อชั่วโมง และราว 80,000 คนต่อนาที มากกว่ายอดขายนิตยสารเพลย์บอยฉบับแรกทั้งหมดรวมกัน
ปี 2021 ธุรกิจหนังโป๊กลายเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยรายได้ประมาณ 5 พันล้านเหรียญต่อปี หนังโป๊ออนไลน์มียอดเข้าชมต่อเดือนสูงกว่า Netflix Amazon และ Twitter รวมกัน กินส่วนแบ่งการตลาด 30% ของธุรกิจอินเทอร์เน็ต
Google วิเคราะห์ว่า คำค้นยอดฮิตอย่าง “Teen Porn” ถูกใช้มากขึ้น 3 เท่า ภายในปี 2005-2013 เฉลี่ยแล้วมีคนค้นคำนี้ประมาณวันละ 500,000 ครั้ง ในขณะที่ 88.2% ของหนังโป๊ออนไลน์ เป็นการแสดงความก้าวร้าวทางร่างกาย เช่น การฟาดก้น (spanking), การทำให้สำลักน้ำกาม (gagging) และการตบหน้า (slapping) และ 48.7% เป็นการใช้ความรุนแรงทางวาจา เช่น name-calling หรือการเรียกด้วยคำหยาบคาย ราวครึ่งหนึ่งของเด็กผู้ชายอายุต่ำกว่า 13 ปีมีประสบการณ์เคยดูสื่อลามกในทางใดทางหนึ่ง และ 25% ของคนหนุ่มสาวใช้สื่อลามกเป็นแหล่งความรู้เรื่องเพศเป็นหลัก
นอกจากนี้ เด็กที่เข้าถึงหนังโป๊ 41% ยังระบุว่า สื่อลามกทำให้ผู้คนเคารพคนต่างเพศน้อยลง มีการประเมินฉากโป๊ในหนังยอดนิยมมากกว่า 300 ฉาก พบว่า 88% มีความรุนแรงทางร่างกาย โดย 98% มุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงในหนัง แนวโน้มของความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นในหนังโป๊นี้ส่งผ่านไปสู่การเผชิญหน้าทางเพศในชีวิตจริง ผู้หญิง 39% ที่ตอบแบบสำรวจระบุว่า ตนเองตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงที่ไม่พึงประสงค์ (การตบ การสำลัก ฯลฯ) ในระหว่างมีเพศสัมพันธ์ รวมทั้งแนวโน้มการดูสื่อลามกในที่ทำงานก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน บทความที่ตีพิมพ์ใน Forbes ในปี 2013 ระบุว่า ผู้ใหญ่ 25% เคยดูสื่อลามกบนคอมพิวเตอร์ในที่ทำงานระหว่างเวลางาน
ความถี่ของพฤติกรรมเหล่านี้ที่เพิ่มขึ้น ไม่ว่าจะโดยความยินยอมหรือไม่ แสดงให้เห็นว่าหนังโป๊ได้เข้ามามีบทบาทหลักในชีวิตผู้คนปัจจุบันซึ่งเข้าถึงสื่อลามกได้ทุกที่ ทุกเวลา ทุกอุปกรณ์ และอย่างเป็นส่วนตัว กลายเป็นหนึ่งในพฤติกรรมเสพติดที่เลิกได้ยาก การเสพติดทางเพศดังกล่าวรวมไปถึงการเสพติดหนังโป๊ การเสพติดสื่อลามก การเสพติดการช่วยตัวเอง และการเสพติดพฤติกรรมทางเพศ
เสพติดหนังโป๊และช่วยตัวเอง?
เราอาจช่วยตัวเองผ่านวิธีการต่างๆ สัปดาห์ละครั้ง ไปจนถึงวันละ 3-4 ครั้ง แต่ภาวะดังกล่าวจะเริ่มไม่ปกติเมื่อเราเริ่มรู้สึกแย่กับมัน งานวิจัยหลายชิ้น เช่น ใน Archives of Sexual Behavior รองรับว่า หนังโป๊ทำให้คนมีเซ็กซ์น้อยลง หลายครั้งเราใช้หนังโป๊ (รวมไปถึงภาพโป๊ เรื่องเสียว) และการช่วยตัวเอง ไม่ใช่เพื่อบำบัดความต้องการทางเพศ แต่เพื่อบำบัดความเจ็บปวดทางอารมณ์ ความเศร้า ความเหงา ความเบื่อ และความเครียด กลายเป็นยานอนหลับในทางพฤติกรรมโดยปฏิเสธได้ยาก
หากเราเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้า หมดแรงกระตุ้นในการใช้ชีวิต กระวนกระวาย สนใจในมนุษย์จริงๆ น้อยลง อยากเข้าสังคมน้อยลง มีสมาธิจดจ่อกับสิ่งต่างๆ ยากขึ้น มีอารมณ์ยากขึ้นหากปราศจากหนังโป๊ ขาดความสนใจและทะเยอทะยานในชีวิต มีเซ็กซ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จหรือไม่เอนจอย ไปจนถึงรู้สึกเป็นอื่นในสังคม เป็นไปได้ว่า เรากำลังเสพติดหนังโป๊และการช่วยตัวเอง
Porn is drug
การใช้หนังโป๊ช่วยปลดปล่อยเคมีในสมองที่เรียกว่าโดปามีน สารความสุข ช่วยให้เรารู้สึกดีทุกครั้งที่เข้าถึงหนังโป๊
I need more
เมื่อดูหนังโป๊มากขึ้น สมองต้องใช้โดปามีนมากขึ้น เพื่อให้เรารู้สึกดี เป็นเหตุผลว่า ทำไมเราไม่ค่อยพอใจหนังโป๊ในระดับเดิมๆ มากเท่าที่เราเคยรู้สึกกับมันเมื่อก่อน
Nothing compares
หนังโป๊เริ่มเปลี่ยนวิธีที่สมองตอบสนองมัน ไปสู่ระดับที่สูงขึ้นเพื่อหลั่งโดปามีน จนทำให้กิจวัตรประจำวันปกติทั่วไป ไม่ใช่สิ่งที่เราพึงพอใจอีกต่อไปแล้ว
Feeling unhappy
เมื่อสมองเพิ่มปริมาณโดปามีนมากขึ้นเพื่อให้เรามีความสุข ผู้ติดหนังโป๊หลายคนจึงรู้สึก depressed, unmotivated, anti-social ทั้งที่กิจวัตรประจำวันอื่นๆ ก็เหมือนเดิม
It gets worse
นานวันเข้า สมองเราจะเสพติดหนังโป๊เป็นหลักเพื่อตอบสนองต่อการหลั่งโดปามีน ทำให้ลดระดับความสนใจในมนุษย์ มีอารมณ์ทางเพศได้ยาก และนำไปสู่การมีปัญหาในความสัมพันธ์
มากกว่า 50% ของผู้ดูหนังโป๊เป็นประจำระบุว่า มีความสนใจในเซ็กซ์จริงๆ ต่ำลง และ 58% ของผู้ใช้หนังโป๊ขั้นหนักมีปัญหาทางการเงิน มากกว่า 1 ใน 3 เคยเผชิญกับการตกงาน ในหลายประเทศเริ่มมีกลุ่มที่ช่วยกันลดการเสพติดหนังโป๊และช่วยตัวเองด้วยวิธีการ “reboot your brain” ตั้งแต่ ทำให้โดปามีนกลับมาในระดับปกติ เช่น ทำกิจกรรมอื่นๆ, rewire หรือเชื่อมต่อสมองกับความสุขแบบอื่นๆ แทน ซึ่งวิธีนี้เป็นที่ยอมรับกันว่าส่งผลดีกว่าในระยะยาว ในไทยเองมีกลุ่มชื่อ Thai Fap Free เลิกหนังโป๊ เพื่อชีวิตที่ดีกว่า เป็นพื้นที่แลกเปลี่ยนความรู้ ประสบการณ์ และกำลังใจ สำหรับผู้ที่ต้องการเลิกติดหนังโป๊และช่วยตัวเอง นอกจากนี้ ยังมีแอปพลิเคชั่น Brain Buddy ทั้งในแอนดรอยด์และ iOS ที่ช่วยให้ลองดูตัวเองว่า เรากำลังเสพติดหนังโป๊อยู่หรือเปล่า พร้อมทั้งช่วยวางแผนการลดเลิกหนังโป๊ และการช่วยตัวเอง
แม้ปัจจุบันอาการเสพติดหนังโป๊ หากพูดกับคนใกล้ชิด ก็มักถูกตีตราว่าเป็นโรคจิต หรือเป็นเรื่องขำขัน ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงที่ว่า ผู้ประสบกับอาการเหล่านี้ควรได้รับการช่วยเหลืออย่างสมเหตุสมผล เราจำเป็นต้องทำให้ปัญหาพฤติกรรมเสพติดทางเพศเป็นเรื่องพูดคุยกันได้ทั้งในระดับเพื่อน ครอบครัว โรงเรียน และสังคม และควรมีระบบดูแลช่วยเหลือ เช่นเดียวกับ การเสพติดบุหรี่ เหล้า การพนัน และอื่นๆ
