ThaiPublica > คอลัมน์ > อย่ามองกลับไป เพราะลมจะทำให้เธอแสบตา…ปรัชญาของการ Move on

อย่ามองกลับไป เพราะลมจะทำให้เธอแสบตา…ปรัชญาของการ Move on

27 มีนาคม 2023


Hesse004

ที่มาภาพ : https://www.imdb.com/title/tt0300633/mediaviewer/rm2949190656/

คอหนังเกาหลีที่เริ่มติดตามหนังรักเกาหลีในยุคบุกเบิกเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน คงจำหนังรักโรแมนติคอย่าง Il Mare (2000) ผลงานกำกับของ Lee Hyun-Seung ที่ว่าด้วยการพบรักกันข้ามเวลาผ่านการเขียนจดหมายและส่งทางตู้ไปรษณีย์

Il Mare นับเป็นจุดเริ่มต้นของหนังเกาหลีที่ต่อมากลายเป็น Soft power และทำให้อุตสาหกรรมภาพยนตร์เกาหลีเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักของการสะสมทุนวัฒนธรรม จนต่อยอดมาสู่ Creative Economy ในที่สุด

หนังรักเกาหลีอีกเรื่องที่ออกฉายต่อจาก Il Mare คือ Wanee & Junah (2001) ผลงานกำกับของ Kim Yong Gyun หนังว่าด้วยความรักระหว่าง Kim Junah พระเอกนักเขียนไส้แห้ง นำแสดงโดย Joo Jin Mo และ Lee Wanee นางเอกนักวาดการ์ตูน Animation ที่กำลังไปได้ดีในอาชีพนักวาดการ์ตูน

ความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้ คือ บทหนังที่ดูแล้ว “เนิบช้า” แต่กลับไม่ได้รู้สึกอึดอัด …หากแต่ละฉากตอนนั้นแฝงไปด้วยสัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่มีความหมาย

ความรักของวัยหนุ่มสาว พัฒนามาสู่การทดลองเริ่มต้นชีวิตคู่ของ Wanee และ Junah ทั้งคู่เลือกที่จะอยู่ด้วยกันก่อนแต่งงาน ตามประสาค่านิยมคนรุ่นใหม่ในยุค Y2K

…อย่างไรก็ดีเมื่อย้อนไปเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน รูปแบบการใช้ชีวิตแบบนี้ ดูจะแหวกขนบธรรมเนียมเกาหลีไม่น้อย

Wanee ยังมีความทรงจำกับรักแรกของตัวเอง โดยเลือกเก็บความทรงจำนั้นไว้ที่ห้องซึ่ง “ปิดตาย” ในบ้านที่ทั้งคู่อยู่

Wanee ไม่ยอมให้ Junah เข้าไปในห้องนี้ เช่นเดียวกับที่เธอเองก็ไม่เคยย่างกรายเข้าไปเหมือนกัน

ข้อห้ามนี้ทำให้ Junah สงสัยว่า ในห้องนั้นมีอะไร

การเก็บความทรงจำเหมือนเก็บของไว้ในห้อง…บางคนเลือกที่จะเก็บของดี และเดินเข้าไปชื่นชมมันทุกครั้งที่อยากได้พลังใจ

แต่บางคนกลับเลือกเก็บของแย่ ๆ ไว้ โดยไม่เคยคิดที่จะปล่อยทิ้ง หรือจัดวางมันให้อยู่ในที่ที่ควรอยู่

ที่น่าสนใจ คือ การก้าวข้ามผ่านความทรงจำที่ขมขื่น บางคนเลือกที่จะลืม แต่บางคนกลับเลือกที่จะเก็บมันไว้

ที่มาภาพ : https://www.imdb.com/title/tt0300633/mediaviewer/rm2328433664/

ความรักของ Wanee และ Junah ก็เช่นกัน เพียงแต่ Junah กลับกลายเป็น “เหยื่อ” ของความทรงจำอันเลวร้ายของ Wanee เพียงเพราะภายในใจของเธอยังก้าวผ่านมันไม่ได้

ความรู้สึกของ Kim Junah ที่มีต่อห้องซึ่งปิดตายของ Wanee เหมือนกับเพลง “โลกที่เธอไม่ให้ฉันเข้าไป” ของ บอย ตรัย ภูมิรัตน์

เมื่อเราอายุมากขึ้นเรื่อย ๆ มันมีความทรงจำบางอย่างที่ยังฝังใจ และเราเองก็ไม่ต้องการให้มันกลับมาทำร้ายหรือหลอกหลอนความรู้สึกตัวเอง

แต่ความทรงจำเหล่านี้ บางทีเราอยากลืม แต่เอาเข้าจริงเรากลับดันจดจำมันได้ซะงั้น…

Junah กลายเป็นเหยื่อของความทรงจำรักแรกของ Wanee ขณะที่ Wanee เองพยายามที่จะ Move on ก้าวข้ามจากมันไปให้ได้

ผมชอบประโยคที่ Junah เขียนไว้หนังสือนิยายของเขาว่า

“อย่ามองกลับไป เพราะลมจะทำให้เธอแสบตา”

เราไม่จำเป็นต้องหันหลังกลับไปมอง หากรู้ว่าสิ่งที่มันผ่านมาแล้วนั้น มันกลับมาหลอกหลอนชีวิตให้ไม่มีความสุขกับปัจจุบัน

…โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเริ่มต้นใหม่กับใครอีกคน

เสน่ห์ของหนังเรื่องนี้อีกอย่าง คือ เพลง OST ภาษาอังกฤษ ชื่อ I wish you love ร้องโดย Lisa Ono นักร้อง Bossa Nova ชาวญี่ปุ่นที่เติบโตในบราซิล

ผมขอทิ้งท้ายเนื้อเพลงบางตอนไว้

My breaking heart and I agree
That you and I could never be
So with my best, my very best
I set you free

I wish you shelter from the storm
A cozy fire to keep you warm
But most of all
When snowflakes fall

I wish you love