ปัณฑพ ตั้งศรีวงศ์ รายงาน

โควิด-19 เริ่มระบาดเข้าไปในลาวเมื่อเดือนมีนาคม 2563 แต่เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ โครงการลงทุนขนาดใหญ่ของชาวจีน ที่มีนักเสี่ยงโชคและนักท่องเที่ยวชาวจีนจำนวนมากเดินทางเข้า-ออกอยู่เป็นประจำ ได้สั่งล็อกดาวน์ตัวเองก่อน ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2563
เกือบ 2 ปีเต็ม แหล่งบันเทิงครบวงจรริมแม่น้ำโขง ตรงข้ามอำเภอเชียงแสนของไทย เรียกได้ว่าแทบจะปิดสนิท ทุกธุรกิจที่อยู่ในนี้เปิดให้บริการได้แบบกะปริบกะปรอย เพราะถูกโควิดเข้าไปเยี่ยมเป็นระยะ
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไม่หยุดเลยในสามเหลี่ยมทองคำ คือ การก่อสร้างสนามบิน!
เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำใช้เวลาในช่วงล็อกดาวน์ไม่ถึง 2 ปี สร้างสนามบินนานาชาติได้สำเร็จ และกำลังจะเปิดให้บริการในอีก 2 เดือนข้างหน้า
……

29 ธันวาคม 2564 เวียงสะหวัด สีพันดอน รัฐมนตรีกระทรวงโยธาธิการและขนส่ง สปป.ลาว เดินทางโดยสายการบินลาวไปยัง “สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว” ที่แขวงบ่อแก้ว ตรงข้ามกับจังหวัดเชียงราย
คณะของรัฐมนตรีกระทรวงโยธาธิการและขนส่ง ประกอบด้วย ตัวแทนจากสายการบินลาว บริษัทลาวเดินอากาศ (Lao Skyway) บริษัทล้านช้างแอร์ไลน์ กรมการบินพลเรือน รวมถึงเจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าแผนกจากทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
วัตถุประสงค์ของการเดินทางมาครั้งนี้ เพื่อเยี่ยมชมและให้คำแนะนำเรื่องการก่อสร้างสนามบิน พร้อมทั้งร่วมประชุมตรวจสอบความพร้อมสำหรับการเปิดใช้สนามบินนานาชาติแห่งใหม่ของลาว
ข้อมูลซึ่งถูกเปิดเผยในเพจเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ ระบุว่า ในที่ประชุม ท้าวตู้ หัวหน้าโครงการก่อสร้างสนามบินนานาชาติบ่อแก้ว ได้รายงานความคืบหน้าการก่อสร้างอาคารรับรองผู้โดยสาร รันเวย์ สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ และระบบการสื่อสารภายในสนามบิน ให้กับคณะของรัฐมนตรีกระทรวงโยธาธิการและขนส่งได้รับทราบ

ประธานกลุ่มบริษัทดอกงิ้วคำ
หลังเสร็จสิ้นการประชุม เวียงสะหวัด สีพันดอน ได้พบปะพูดคุยกับเจ้าเหว่ย ประธานกลุ่มบริษัทดอกงิ้วคำ และประธานคณะกรรมการบริหารเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ
รุ่งขึ้น ในวันที่ 30 ธันวาคม 2564 ก่อนเดินทางกลับนครหลวงเวียงจันทน์ คณะของรัฐมนตรีกระทรวงโยธาธิการและขนส่ง เข้าประชุมเรื่องการก่อสร้างสนามบินนานาชาติบ่อแก้วอีกครั้ง กับบัวคง นามมะวง เจ้าแขวงบ่อแก้ว…
“สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว” ตั้งอยู่ภายในเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ ห่างจากย่านพาณิชย์และเขตเมืองของเขตเศรษฐกิจพิเศษฯ ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ 5 กิโลเมตร ในพื้นที่บ้านสีเมืองงาม เมืองต้นผึ้ง แขวงบ่อแก้ว จุดที่ตั้งสนามบินอยู่ตรงข้ามกับตำบลบ้านแซว อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย ในฝั่งไทย (ดูแผนที่ประกอบ)


ตั้งแต่ประมาณวันที่ 20 ธันวาคม 2564 ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในตัวเมืองเชียงแสน โดยเฉพาะตำบลบ้านแซว ต่างได้ยินเสียงและเห็นเครื่องบินพาณิชย์ของลาว 2-3 ลำ บินวนอยู่เหนือพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ ที่อยู่ทางฝั่งตรงข้ามแม่น้ำโขง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน
AEROLAOS เพจข่าวสารด้านการคมนาคมของลาว รายงานว่า ในวันที่ 21 ธันวาคม 2564 มีเที่ยวบินของสายการบินลาว และ Lao Skyway ได้บินมาลงยังสนามบินนานาชาติบ่อแก้ว เพื่อทดสอบสนามบิน
หลังจากล้อของเครื่องบินทั้ง 2 ลำ แตะพื้นรันเวย์ สนามบินนานาชาติบ่อแก้วได้ทำพิธี water salute นำรถดับเพลิง 2 คัน มาพ่นน้ำพุ่งขึ้นฟ้าเป็นรูปซุ้มประตูเพื่อให้เครื่องบินเคลื่อนตัวลอดผ่าน ซึ่งเป็นพิธีการต้อนรับตามธรรมเนียมสากลของธุรกิจการบินในหลายประเทศ

วันที่ 22 ธันวาคม 2564 สนามบินนานาชาติบ่อแก้วนิมนต์พระสงฆ์จากวัดศรีดอนสัก ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ภายในเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ มาประกอบพิธีทางศาสนา สวดและพรมน้ำมนต์เพื่อเป็นศิริมงคลให้กับสนามบินและเครื่องบินของสายการบินลาวกับ Lao Skyway
จากนั้นเครื่องบินทั้ง 2 ลำ ได้ทดลองบินขึ้น-ลง เพื่อทดสอบรันเวย์ ระบบลงจอด ระบบสื่อสาร ตลอดจนสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ภายในสนามบิน
ตอนสายของวันที่ 27 ธันวาคม 2564 สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว ได้ทำพิธี water salute อีกครั้ง เมื่อเที่ยวบินเช่าเหมาของ Lao Skyway อีกลำหนึ่ง บินตรงจากสนามบินนานาชาติวัดไต นครหลวงเวียงจันทน์ มาลงยังสนามบินนานาชาติบ่อแก้ว โดยใช้เวลาบิน 1 ชั่วโมง
ทุกกิจกรรมที่เกิดขึ้น ณ สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว ในช่วง 10 วันสุดท้ายของปี 2564 ที่กล่าวถึง เป็นเหตุการณ์ที่ปรากฏขึ้นขณะที่สนามบินแห่งนี้ ยังก่อสร้างไม่เสร็จ!
…….
29 ตุลาคม 2557 สมดี ดวงดี รัฐมนตรีกระทรวงแผนการและการลงทุน (ในขณะนั้น) ได้เป็นตัวแทนรัฐบาลลาวลงนามในสัญญาสัมปทานฉบับปรับปรุง ว่าด้วยการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ กับเจ้าเหว่ย ประธานกลุ่มบริษัทดอกงิ้วคำ ผู้รับสัมปทาน โดยมีสมสะหวาด เล่งสะหวัด รองนายกรัฐมนตรี ผู้ประจำการรัฐบาล ในฐานะประธานคณะกรรมการแห่งชาติลาวเพื่อคุ้มครองเขตเศรษฐกิจพิเศษ-เขตเศรษฐกิจเฉพาะ เป็นสักขีพยาน
สัญญาสัมปทานเดิมที่รัฐบาลลาวทำไว้เมื่อปี 2550 กลุ่มดอกงิ้วคำได้สิทธิเช่าที่ดินริมแม่น้ำโขง ในแขวงบ่อแก้ว จำนวน 827 เฮกตาร์ (5,169 ไร่) จากรัฐบาลลาว เป็นเวลา 99 ปี เพื่อสร้างแหล่งบันเทิงครบวงจร โดยมีคาสิโนเป็นจุดขายหลัก ใช้เงินลงทุนประมาณ 3,000 ล้านดอลาร์สหรัฐ มีกลุ่มลูกค้าเป้าหมายเป็นนักเสี่ยงโชคและนักท่องเที่ยวจากสาธารณรัฐประชาชนจีน
เนื้อหาในสัญญาฉบับปรับปรุงใหม่ที่ลงนามในปี 2557 ได้ขยายพื้นที่สัมปทานออกไปเป็น 2,173 เฮกตาร์ (13,582 ไร่) ในพื้นที่ส่วนขยายใหม่ กลุ่มดอกงิ้วคำต้องลงทุนเพิ่ม 14 โครงการ เช่น ก่อสร้างสนามบิน สนามกอล์ฟ พัฒนาแหล่งท่องเที่ยวดอนซาว เขตเชื่อมต่อเมืองเก่าสุวรรณโคมคำฯลฯ
กลุ่มดอกงิ้วคำต้องลงทุนเพิ่มอีกประมาณ 1,000 ล้านดอลลาร์…[อ่านดินแดนจีนตรงข้ามฝั่งโขง]
ก่อนหน้านั้น ในพื้นที่แขวงบ่อแก้วมีสนามบินอยู่แล้ว 1 แห่ง คือ สนามบินห้วยซาย ในเมืองห้วยซาย ตรงข้ามกับอำเภอเชียงของ เป็นสนามบินเก่าแก่ที่สร้างไว้ตั้งแต่ปี 2518 และเคยถูกใช้เป็นสนามบินหลักของสายการบินลาว สำหรับการเดินทางระหว่างนครหลวงเวียงจันทน์กับแขวงบ่อแก้ว
กระทรวงโยธาธิการและขนส่ง เคยมีแผนขยายสนามบินห้วยซาย แต่แผนนี้ถูกระงับไป หลังจากได้มีการลงนามในสัญญาสัมปทานฉบับปรับปรุง เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2557
ปลายเดือนพฤศจิกายน 2561 กรมการบินพลเรือนมีหนังสือแจ้งการเลขที่ 3362/กบพร ให้ปิดปรับปรุงสนามบินห้วยซาย ตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม 2561 จนกว่าการปรับปรุงสนามบินจะแล้วเสร็จ
แต่จนถึงทุกวันนี้ สนามบินห้วยซายยังไม่เปิดให้บริการ…
วันที่ 21 มิถุนายน 2563 คณะกรรมการควบคุมเขตเศรษฐกิจพิเศษแขวงบ่อแก้ว อนุมัติให้กลุ่มดอกงิ้วคำก่อสร้างสนามบินขึ้นในพื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ เป็นสนามบินขนาดรันเวย์ยาว 2,500 เมตร กว้าง 60 เมตร สามารถรองรับเครื่องบินขนาดไม่เกิน 200 ที่นั่ง เช่น โบอิง 737-900ER แอร์บัส 320 หรือ ATR-72 มูลค่าการก่อสร้าง 150 ล้านดอลลาร์
เป้าหมายของการสร้างสนามบินแห่งนี้ เพื่อใช้รองรับนักเสี่ยงโชคและนักท่องเที่ยวจากจีนโดยเฉพาะ
เนื่องจากสนามบินแห่งนี้ ถูกยกระดับขึ้นเป็นสนามบินนานาชาติ จึงต้องถูกใช้เป็นศูนย์กลางการคมนาคมทางอากาศในภาคเหนือของลาว เพื่อเชื่อมแขวงบ่อแก้วกับปลายทางในภูมิภาคต่างๆ ทั้งภายในลาวเองและต่างประเทศ
เดิมสนามบินแห่งนี้ถูกเรียกเป็นสนามบินสามเหลี่ยมทองคำ เพราะถูกสร้างอยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ แต่จากความเคลื่อนไหวล่าสุดในปลายเดือนธันวาคม 2564 มีการเรียกชื่อสนามบินแห่งนี้อย่างเป็นทางการว่า “สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว”
สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว เริ่มต้นก่อสร้างเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2563 แต่ด้วยเหตุที่เกิดการระบาดของโควิด-19 และเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำได้สั่งล็อกดาวน์พื้นที่ของตนเองล่วงหน้ามาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2563 จึงได้เข้มงวดในการเดินทางเข้า-ออกพื้นที่ ทำให้ไม่เคยมีภาพการก่อสร้างสนามบิน ถูกเผยแพร่ออกสู่สาธารณะมาก่อน
ภาพการก่อสร้างสนามบินนานาชาติบ่อแก้ว ปรากฏผ่านสื่อเป็นครั้งแรก เมื่อครั้งที่ พ.ท. ทองไข สียาลาด หัวหน้าการทหาร กองบัญชาการทหารแขวงบ่อแก้ว พ.อ. จันทะลา ไซยะวง รองหัวหน้ากองบัญชาการป้องกันความสงบ (ปกส.) แขวงบ่อแก้ว และ คำแยง คอนไซยะ เจ้าเมืองต้นผึ้ง เดินทางไปดูมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของโควิด-19 ในสถานที่ก่อสร้างสนามบิน เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม 2564


ภาพในวันนั้น สภาพพื้นที่ในสนามบินนานาชาติบ่อแก้วยังอยู่ในขั้นตอนการปรับหน้าดิน ยังไม่มีการสร้างรันเวย์หรือตัวอาคารใดๆ
ในวันที่ 18 มิถุนายน 2564 เพจ “คนรักการบิน In Love Aviation” ได้เผยแพร่ภาพภาพจำลองของสนามบินนานาชาติบ่อแก้วออกมาเป็นครั้งแรก เป็นภาพโปสเตอร์ขนาดใหญ่ 2 ภาพ ที่ถูกติดตั้งไว้บนผนังอาคารแห่งหนึ่ง ซึ่งเพจไม่ได้ระบุว่าเป็นอาคารใด แต่เขียนคำบรรยายสั้นๆ ว่า “ภาพจำลองของสนามบินนานาชาติสามเหลี่ยมทองคำ”


18 ตุลาคม 2564 เพจ AEROLAOS เผยแพร่ภาพชุด ซึ่งถ่ายโดยทีมงานของเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2564 ทำให้ได้เห็นความคืบหน้าการก่อสร้างรันเวย์ ลานจอดเครื่องบิน และอาคารผู้โดยสาร ของสนามบินนานาชาติบ่อแก้ว
AEROLAOS บรรยายว่า อีกไม่นานสนามบินนานาชาติบ่อแก้วจะเปิดให้บริการแล้ว ซึ่งจะทำให้บ่อแก้วเป็นแขวงที่มีเที่ยวบินเดินทางเข้า-ออกมากที่สุดแห่งหนึ่งของลาว
ส่วนสนามบินห้วยซายนั้น ยังไม่แน่ว่าจะสามารถกลับมาเปิดได้อีกหรือไม่ เพราะมีข้อจำกัดหลายประการ เช่น เมื่อมีการปรับปรุงสนามบินแล้ว จะรองรับเครื่องบินขนาดไม่เกิน 160 ที่นั่งเท่านั้น เพราะไม่สามารถขยายพื้นที่รันเวย์ได้อีก

ล่าสุด เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2564 คำพะหยา พมปันยา รองเจ้าแขวงบ่อแก้ว ให้สัมภาษณ์ผ่านรายการ “รอบบ้าน ผ่านเมือง” ทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติลาว ระบุว่า สนามบินนานาชาติบ่อแก้ว มีกำหนดเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการในเดือนมีนาคม 2565

ที่มาภาพ: สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติลาว
……
ก่อนการระบาดของโควิด-19 เขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำเคยเผยแพร่ข้อมูลว่า แต่ละปี มีนักท่องเที่ยวซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวจีนเดินทางเข้าไปเที่ยวยังเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำเฉลี่ยปีละ 300,000 คน
นักท่องเที่ยวเหล่านี้ ส่วนหนึ่งขับรถข้ามชายแดนจากจีนเข้ามาในลาวที่ด่านบ่อเต็น เมืองหลวงน้ำทา และขับรถต่อตามถนนสาย R3a มายังแขวงบ่อแก้ว
แต่อีกส่วนหนึ่งซึ่งมีจำนวนไม่น้อย เดินทางโดยเครื่องบินมาลงยังสนามบินนานาชาติแม่ฟ้าหลวง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย และเดินทางโดยรถยนต์ต่อมายังอำเภอเชียงแสน ก่อนนั่งเรือข้ามแม่น้ำโขงไปยังเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำ
เมื่อสนามบินนานาชาติบ่อแก้วเปิดให้บริการ และสถานการณ์โควิด-19 คลี่คลายลงแล้ว จำนวนนักท่องเที่ยวที่จะเดินทางไปยังเขตเศรษฐกิจพิเศษสามเหลี่ยมทองคำผ่านทางจังหวัดเชียงรายอาจลดน้อยลง เพราะคนเหล่านี้สามารถบินตรงเพื่อไปลงยังสนามบินนานาชาติบ่อแก้วได้เลย
เมื่อถึงวันนั้น ความรู้สึกของนักธุรกิจท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงราย อาจไม่ต่างจากนักธุรกิจท่องเที่ยวในอำเภอเชียงของ ซึ่งเคยประสบมาแล้วหลังเปิดใช้สะพานมิตรภาพข้ามแม่น้ำโขงแห่งที่ 4 เมื่อปลายปี 2556
เพราะเมื่อนักท่องเที่ยวข้ามจากฝั่งลาว หลังจากลงสะพานมาแล้ว ตัดสินใจเลี้ยวซ้ายไปยังตัวเมืองเชียงราย หรือต่อไปยังจังหวัดเชียงใหม่เลย โดยไม่เลี้ยวขวา เพื่อแวะเชียงของ…