ASEAN Roundup อินโดนีเซียตั้ง Danantara กองทุน SWF แห่งที่สองบริหารจัดการรัฐวิสาหกิจ

อินโดนีเซียตั้ง Danantara กองทุน SWF แห่งที่สองบริหารจัดการรัฐวิสาหกิจ

สมาชิกสภานิติบัญญัติ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากกลุ่มพันธมิตรรัฐบาลของประธานาธิบดีปราโบโว ซูเบียนโต ได้อนุมัติการแก้ไขดังกล่าวในการประชุมเต็มคณะเมื่อวันอังคาร(4 กุมภาพันธ์ 2568) กรอบการทำงานใหม่ปูทางให้ Danantara รวมรัฐวิสาหกิจของอินโดนีเซียเข้าด้วยกัน ตลอดจนกำกับดูแลการดำเนินงาน การลงทุน และการจ่ายเงินปันผล นายเอริก ธอฮีร์ (Erick Thohir) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงรัฐวิสาหกิจของอินโดนีเซียชี้แจงในรัฐสภา

Danantara ซึ่งเป็นเครื่องมือการลงทุนที่คล้ายกับ Temasek ของสิงคโปร์(Temasek Holdings เป็นกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติของสิงคโปร์) เป็นหนึ่งในความคิดริเริ่มที่สำคัญของประธานาธิบดีปราโบโว เพื่อระดมเงินทุนสำหรับโครงการเชิงยุทธศาสตร์ของเขา รวมถึงโครงการเรือธงอาหารกลางวันฟรีที่โรงเรียน การก่อสร้างอาคารสงเคราะห์สาธารณะเพิ่มเติม และความพยายามในการส่งเสริมการพึ่งพาตนเองด้านอาหารและพลังงาน ประธานาธิบดีต้องเพิ่มการใช้จ่ายเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยไม่ทำให้งบประมาณของรัฐเพิ่มขึ้นมากเกินไป

Danantara ซึ่งจะกำกับดูแลโดยรัฐมนตรีและรายงานตรงต่อประธานาธิบดี จะช่วยให้ฝ่ายบริหารบรรลุเป้าหมายในการส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็น 8% ภายในวาระการดำรงตำแหน่งของประธานาธิบดีปราโบโว นายธอฮีร์กล่าว ด้านรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ ปราเซตโย ฮาดี กล่าวว่า หน่วยงานใหม่นี้จะจัดตั้งขึ้นด้วยเงินทุนอย่างน้อย 1,000 ล้านล้านรูเปียะฮ์(61 พันล้านเหรียญสหรัฐ) โดยการเปิดตัวจะต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของประธานาธิบดี

นายธอฮีร์ไม่ได้เปิดเผยว่ารัฐวิสาหกิจใดบ้างที่จะถูกโอนไปยัง Danantara รายงานของสื่อท้องถิ่นก่อนหน้านี้ชี้ว่า หน่วยงานสามารถบริหารจัดการทรัพย์สินหลักของรัฐ อย่างเช่น PT Bank Mandiri, Mining Industry Indonesia และ PT Pertamina บริษัทน้ำมันและก๊าซยักษ์ใหญ่ของรัฐ

รองประธานสภา ซุฟมี ดาสโก อาหมัด กล่าวว่ารัฐบาลจะออกกฎระเบียบที่จะบังคับใช้เร็วๆ นี้ เพื่อให้เกิดความชัดเจนทางกฎหมายเพิ่มเติม

รัฐวิสาหกิจของอินโดนีเซีย ซึ่งมีบทบาทในภาคส่วนต่างๆ ของเศรษฐกิจมูลค่าหลายล้านล้านดอลลาร์มายาวนาน ได้จ่ายเงินปันผลให้กับรัฐบาลรวมกันมากกว่า 5 พันล้านดอลลาร์ในปี 2566 ตามข้อมูลของทางการ

ลาวานญา เวนกาเตสวารัน(Lavanya Venkateswaran) นักเศรษฐศาสตร์อาวุโสอาเซียนที่ OCBC กล่าวว่ากรอบการทำงานสำหรับหน่วยงานใหม่นั้นส่วนใหญ่เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ แต่ยังต้องมีการชี้แจงอีกหลายประการ “เพื่อประเมินผลกระทบของ Danantara ต่อการเติบโตได้อย่างเต็มที่” รวมถึงคำถามที่ว่ารัฐวิสาหกิจรายใดจะอยู่ภายใต้การดำเนินการ และกองทุนจะดำเนินการอย่างไร

“เราจะต้องมีความชัดเจนมากขึ้นว่าสิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนแปลงไปอย่างไรภายใต้ Danantara เมื่อเปรียบเทียบกับกระทรวงรัฐวิสาหกิจ” เกี่ยวกับทรัพย์สินของรัฐที่ถูกโอน เธอกล่าว “บททดสอบที่แท้จริงก็คือว่า Danantara สามารถสร้างผลลัพธ์ ตามที่ตั้งใจไว้จากการลงทุนที่มากขึ้นและสร้างความมั่งคั่งได้หรือไม่”

ลักษมนัน อาร์(Lakshmanan R) หัวหน้าฝ่ายวิจัยองค์กรในเอเชียใต้และตะวันออกเฉียงใต้ของ CreditSights กล่าวว่าคำถามสำคัญก็คือประธานาธิบดีปราโบโวมีอำนาจควบคุมหน่วยงานโดยตรงมากเพียงใด

“หากประธานาธิบดีมีอำนาจในการตัดสินใจเกี่ยวกับ Danatara ก็อาจนำไปสู่แนวทางปฏิบัติที่น่ากังขาได้” “แต่หากเป็นรัฐบาลอินโดนีเซียที่ยังคงมีอำนาจในการตัดสินใจ เราก็ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงการกำกับดูแลมากนักจากที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน”

Danantara นับเป็นกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติแห่งที่สองของอินโดนีเซีย ที่จัดตั้งใน 5 ปีหลังจากที่มีการจัดตั้งกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติแห่งแรก แม้การจัดตั้งกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติ(sovereign wealth fund:SWF)จะเป็นเรื่องปกติของประเทศที่อุดมด้วยทรัพยากร แต่การมี SWF ถึง 2 แห่ง ก็เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยาก

ในยุคการบริหารงานของประธานาธิบดีโจโค วิโดโด อินโดนีเซียได้ก่อตั้ง Indonesia Investment Authority (INA) ในปี 2563 เพื่อจัดการเงินทุนและทรัพย์สินของรัฐมูลค่า 10.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ และเริ่มดำเนินการได้ในปี 2564 ปัจจุบัน ภายใต้ประธานาธิบดีปราโบโว ซูเบียนโต รัฐบาลมีเป้าหมายที่จะเร่งการเติบโตทางเศรษฐกิจเป็น 8% ภายในสิ้นวาระของเขา ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ต้องใช้การลงทุนใหม่หลายล้านล้านและงานใหม่หลายล้านตำแหน่ง จึงนำไปสู่การตั้ง Danantara

Danatara จะเป็นหนึ่งในกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติ(sovereign wealth fund:SWF) ที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยมีบทบาทสำคัญในการบริหารจัดการรัฐวิสาหกิจและการลงทุนเชิงยุทธศาสตร์ของอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตาม เป้าหมายที่วางไว้สูง ความไม่แน่นอนทางกฎหมาย และความทับซ้อนที่อาจเกิดขึ้นกับ INA ได้ทำให้เกิดการถกเถียงกันถึงความจำเป็นและความเสี่ยง

Danantara จัดตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อวันอังคาร หลังจากที่สภาผู้แทนราษฎรอนุมัติการแก้ไขกฎหมายว่าด้วยรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2546(2003 Law on State-Owned Enterprises) ครั้งที่ 3 ส่งผลให้เข้ามาทำหน้าที่บริหารจัดการของรัฐวิสาหกิจบางแห่งได้ กฎหมายกำหนดให้ Danantara มีทุนประเดิมอย่างน้อย 1,000 ล้านล้านรูเปียะฮ์(61.3 พันล้านเหรียญสหรัฐ) จากการลงทุนของรัฐหรือแหล่งเงินทางกฎหมายอื่นๆ

เจ้าหน้าที่ของรัฐระบุว่ารัฐวิสาหกิจหลัก 7 แห่งจากภาคการธนาคาร เหมืองแร่ พลังงาน และโทรคมนาคม จะเป็นแกนหลักของ Danantara ซึ่งรวมถึง Bank Mandiri, Bank BRI และ Bank BNI จากภาคการธนาคาร Pertamina ในภาคพลังงาน PLN ด้านไฟฟ้า Telkom Indonesia ในด้านโทรคมนาคม และ MIND ID เป็นบริษัทโฮลดิ้งด้านเหมืองแร่ องค์กรเหล่านี้เป็นกลุ่มบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในอินโดนีเซียในแง่ของสินทรัพย์และการเข้าถึงผู้บริโภค

รายงานเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่า INA ซึ่งเป็นหน่วยงานการลงทุนของอินโดนีเซียในที่สุดจะถูกรวมเข้ากับ Danantara อย่างไรก็ตาม คำถามยังคงมีอยู่ว่ากองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติทั้งสองจะประสานบทบาทของแต่ละฝ่ายอย่างไร เนื่องจากอาจมีความรับผิดชอบที่ทับซ้อนกันในการจัดการการลงทุนของรัฐในภาคส่วนยุทธศาสตร์ ความแตกต่างที่สำคัญคือ INA ดำเนินงานภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงการคลัง ขณะที่ Danantara จะรายงานตรงต่อประธานาธิบดี

Danantara ได้รับการออกแบบให้มีขนาดใหญ่กว่า INA อย่างมาก โดยจะจัดการสินทรัพย์รวมมูลค่าประมาณ 600 พันล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งมาจากรัฐวิสาหกิจทั้ง 7 แห่งและ INA อีกทั้งคาดว่ามูลค่าสินทรัพย์จะเพิ่มขึ้นเป็น 982 พันล้านดอลลาร์ ส่งผลให้ Danantara กลายเป็นกองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ของโลก รองจากกองทุนบำเหน็จบำนาญรัฐบาลของนอร์เวย์(Norway’s Government Pension Fund) หน่วยงานการลงทุนอาบูดาบี(Abu Dhabi Investment Authority) และบรรษัทการลงทุนของจีน(China Investment Corporation) รัฐวิสาหกิจบางแห่งภายใต้ Danantara สร้างรายได้มหาศาล ตัวอย่างเช่น Bank BRI ที่เพิ่งจ่ายเงินปันผล 20.4 ล้านล้านรูเปียะฮ์ (1.25 พันล้านเหรียญสหรัฐ)

กฎหมายที่แก้ไขเพิ่มเติมกำหนดว่า Danatara จะบริหารโดยคณะกรรมการกำกับดูแลและคณะกรรมการบริหาร คณะกรรมการกำกับดูแลซึ่งมีสมาชิก 3 คนจะมีรัฐมนตรีกระทรวงรัฐวิสาหกิจเป็นประธาน ซึ่งปัจจุบันคือ เอริก ธอฮีร์ และมีตัวแทนจากกระทรวงการคลังและเจ้าหน้าที่คนที่สามที่ได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีเข้าร่วม

คณะกรรมการบริหารของ Danantara นำโดยประธานเจ้าหน้าที่บริหาร Muliaman Darmansyah Hadad อดีตผู้บริหาร หน่วยงานกำกับดูแลด้านการเงินของอินโดนีเซีย (Financial Services Authority) เขามีบทบาทสำคัญในการกำหนดนโยบายการเงินและการเงินของอินโดนีเซีย และก่อนหน้านี้เคยดำรงตำแหน่งรองผู้ว่าการธนาคารอินโดนีเซีย นอกจากนี้ยังเป็นเอกอัครราชทูตอินโดนีเซียประจำสวิตเซอร์แลนด์ตั้งแต่ปี 2561 ถึง 2566 อีกด้วย นอกจากนี้จะมี Kaharuddin Djenod อดีตซีอีโอของบริษัทต่อเรือ PAL Indonesia ที่เป็นรัฐวิสาหกิจ จะรับตำแหน่งรองซีอีโอ และจะมีกรรมการบริหารอีก 6 คน

เหตุผลที่ประธานาธิบดีปราโบโวต้องการตั้ง Danantara คือปราโบโวมีโครงการที่ต้องใช้งบประมาณจำนวนมากรออยู่ ซึ่งรวมถึงโครงการริเริ่มที่สำคัญของเขาในการให้อาหารฟรีแก่เด็กวัยเรียน ซึ่งคาดว่าจะทำให้รัฐบาลต้องมีค่าใช้จ่ายมากกว่า 100 ล้านล้านรูเปียะฮ์ (6.1 พันล้านเหรียญสหรัฐ) ในปี 2567 เพียงปีเดียว ภาระผูกพันของการใช้จ่ายที่สำคัญอีกด้านหนึ่งคือการทำให้เมืองหลวงใหม่แห่งชาติอย่าง Nusantara เสร็จสมบูรณ์ ซึ่งเป็นโครงการที่ริเริ่มโดยโจโกวีและปราโบโวให้คำมั่นว่าจะทำให้แล้วเสร็จ

ความท้าทายอยู่ที่การเงินทุนสนับสนุนโครงการที่วาดหวังไว้สูงเหล่านี้ งบประมาณของอินโดนีเซียขาดดุลมานานหลายทศวรรษ โดยขาดดุล 507.8 ล้านล้านรูเปียะฮ์ (31.3 พันล้านเหรียญสหรัฐ) หรือ 2.29% ของ GDP ในปี 2567 รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง ศรี มุลยานี อินทราวตี ได้คาดการณ์ว่าจะมีการขาดดุลที่สูงขึ้นอีก 616 ล้านล้านรูเปียะฮ์ สำหรับปีงบประมาณปัจจุบัน ด้วยข้อจำกัดทางการเงินที่จำกัดพื้นที่ทางการคลังของรัฐบาล ปราโบโวจึงต้องหาแหล่งเงินทุนอื่นนอกเหนือจากงบประมาณของรัฐเพื่อเป็นเงินทุนสำหรับความคิดริเริ่มของเขา ซึ่งรวมถึงโครงการอาหารฟรีที่มีราคาแพง

เวียดนามอนุมัติแผนแม่บทพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์

แผนแม่บทมีเป้าหมายเพื่อทำให้กรอบทางกฎหมายและการจัดการพลังงานปรมาณูของรัฐมีความสมบูรณ์ โดยสอดคล้องกับแนวปฏิบัติระหว่างประเทศ ปรับปรุงและยกระดับการวิจัย การประยุกต์ใช้ และสถาบันการฝึกอบรม และเพิ่มคุณภาพของแรงงานสำหรับภาคพลังงานปรมาณู

รัฐบาลมีเป้าหมายที่จะเร่งรัดการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านพลังงานนิวเคลียร์ของประเทศ เพื่อสนับสนุนการดำเนินโครงการโรงไฟฟ้านิวเคลียร์นิญถ่วน

ภายในปี 2593 รังสี ไอโซโทปกัมมันตภาพรังสี และการพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์จะมีส่วนสำคัญและมีประสิทธิภาพในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ความมั่นคงทางพลังงาน ความมั่นคงทางอาหาร การคุ้มครองสิ่งแวดล้อม และการพัฒนาที่ยั่งยืน ตลอดจนความปลอดภัยทางนิวเคลียร์และการปกป้องความมั่นคง

เวียดนามจะพัฒนาความเชี่ยวชาญและค่อยๆ พึ่งพาตนเองในเทคโนโลยีและเทคนิคขั้นสูง เพื่อให้มั่นใจว่าการประยุกต์ใช้พลังงานปรมาณูจะสร้างคุณประโยชน์ที่มีความหมายต่อภาคเศรษฐกิจและสังคมต่างๆ

แผนแม่บทดังกล่าวยังมุ่งหวังที่จะเติมเต็มและพัฒนาเครือข่ายสถานพยาบาลที่เชี่ยวชาญด้านรังสีวิทยา เวชศาสตร์นิวเคลียร์ และมะเร็งวิทยา รังสีบำบัด ภายในปี 2573 เพื่อรองรับการตรวจทางการแพทย์ การรักษา การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ และการฝึกอบรม

เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ข้างต้น โครงการหลักจะกำหนดการดำเนินการของแนวทาง 9 ด้าน เพื่อให้ระบบบริหารขององค์กรสมบูรณ์แบบ สร้างและปรับปรุงระบบกฎหมายและกลไกและนโยบายในการพัฒนาและการประยุกต์ใช้พลังงานปรมาณู กระตุ้นการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สร้างและพัฒนาศักยภาพทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี รับประกันความปลอดภัยและความมั่นคงทางนิวเคลียร์ สร้างความตระหนักรู้และการสนับสนุนจากชุมชน ส่งเสริมความร่วมมือและการบูรณาการระหว่างประเทศ ระดมการลงทุน การเงิน และการระดมเงินทุนและการดำเนินการขององค์กร

ส่วนโครงการโรงไฟฟ้านิวเคลียร์นิญ ถ่วน นายกรัฐมนตรี ฝ่ามมิงห์จิ๋ง สั่งให้รัฐวิสาหกิจ 2 แห่ง ได้แก่ การไฟฟ้าเวียดนาม(Viet Nam Electricity) และกลุ่มน้ำมันและก๊าซของเวียดนาม(Viet Nam Oil and Gas Group) สร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ 2 แห่งให้แล้วเสร็จภายในวันที่ 31 ธันวาคม 2573

นายกรัฐมนตรียังได้มอบหมายให้กระทรวงอุตสาหกรรมและการค้าทบทวนและเสริมแผนพัฒนากำลังไฟฟ้าแห่งชาติฉบับที่ 8 ขณะที่กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีต้องดำเนินการแก้ไขและเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยพลังงานปรมาณู

โครงการนี้เกี่ยวข้องกับการสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์สองแห่งที่มีกำลังการผลิตรวม 400 เมกะวัตต์ในจังหวัดนิญ ถ่วนทางตอนกลาง

ต้นทุนสร้าง Data Center ในเวียดนามต่ำสุดในเอเชียแปซิฟิก

รายงานต้นทุนการก่อสร้างศูนย์ข้อมูลเอเชียแปซิฟิกประจำปี 2025 (Asia Pacific Data Center Construction Cost Guide 2025)ของ Cushman & Wakefield บริษัทอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งสำรวจคลัสเตอร์การพัฒนาดาต้า เซ็นเตอร์ 90 แห่งใน 26 เมือง พบว่า ต้นทุนการก่อสร้างเฉลี่ยในเวียดนามอยู่ที่ 6.9 ล้านเหรียญสหรัฐต่อเมกะวัตต์ เพิ่มขึ้น 3.5% เมื่อเทียบเป็นรายปี โดยเฉพาะระบบไฟฟ้าคิดเป็น 26% ของต้นทุนทั้งหมด ขณะที่ระบบเครื่องกลและโยธาคิดเป็น 13%

ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ได้แก่ ระบบทำความเย็น ความปลอดภัยและการป้องกันอัคคีภัย ระบบรักษาความปลอดภัย ชั้นวาง ตู้ อุปกรณ์ และสายเคเบิล ต้นทุนที่ดินคิดเป็น 5% ของเงินลงทุนทั้งหมด โดยมีราคาเฉลี่ยอยู่ที่ 209 เหรียญสหรัฐต่อตารางเมตร ในพื้นที่ชานเมืองที่มีโครงสร้างพื้นฐานที่สร้างไว้ล่วงหน้าในโฮจิมินห์ซิตี้และฮานอย

ต้นทุนนี้สูงกว่ามาตรฐานเฉลี่ยของไต้หวันที่ 6.4 ล้านเหรียญสหรัฐต่อเมกะวัตต์เล็กน้อย แต่ต่ำกว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างมาก

ญี่ปุ่นเป็นผู้นำภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกด้วยต้นทุนการก่อสร้างสูงสุดที่มากกว่า 13.2 ล้านเหรียญสหรัฐต่อเมกะวัตต์ ตามมาด้วยสิงคโปร์ (11.7 ล้านเหรียญสหรัฐ) และออสเตรเลีย (9.6 ล้านเหรียญสหรัฐ)

จาง บุย(Trang Bui) ผู้ดูแลธุรกิจในประเทศเวียดนามของ Cushman & Wakefield กล่าวว่า เวียดนามมีศักยภาพที่สำคัญในการเป็นตลาดข้อมูลหลักในภูมิภาค เนื่องจากต้นทุนการก่อสร้างและราคาที่ดินแข่งขันได้ ตลอดจนมีที่ตั้งทางยุทธศาสตร์ ซึ่งเห็นได้จากความสนใจของผู้เล่นจากต่างประเทศ เช่น Apple, Intel, Canon, Samsung, LG, LEGO และ Airbus ซึ่งกำลังเริ่มร่วมมือกับพันธมิตรในท้องถิ่นด้านกลยุทธ์การเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัล

“การเพิ่มความโปร่งใส การเปิดกว้างต่อการลงทุนจากต่างประเทศ และการปฏิรูปกฎระเบียบจะสร้างโอกาสมากขึ้นสำหรับนักลงทุนต่างชาติ และเร่งการเติบโตของภาคส่วนนี้” จาง บุยกล่าว

แม้จะมีศักยภาพ แต่ตลาดดาต้า เซ็นเตอร์ของเวียดนามก็เผชิญกับความท้าทายที่สำคัญซึ่งต้องได้รับการแก้ไข โดยอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดประการหนึ่งคือการดูแลให้มีแหล่งจ่ายไฟที่เสถียร ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดำเนินงานของดาต้า เซ็นเตอร์ ไฟฟ้าดับเป็นเรื่องปกติเนื่องจากโครงข่ายไฟฟ้าของประเทศไม่สามารถตอบสนองความต้องการในระดับสูงสุด รัฐบาลกำลังทำงานเพื่อเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้าประมาณ 6.6 กิกะวัตตฺ แต่กระบวนการนี้อาจใช้เวลาหลายปีจึงจะแล้วเสร็จ

นอกจากนี้ กฎระเบียบทางกฎหมายที่ซับซ้อนและขั้นตอนของระบบราชการยังเป็นอุปสรรคสำคัญ ทำให้การขอใบอนุญาตที่จำเป็นในเวียดนามเป็นเรื่องยาก แรงงานที่มีทักษะในการสร้างและดำเนินการศูนย์ข้อมูลยังคงมีจำกัด โดยเฉพาะผู้ที่มีความสามารถในการจัดการโครงการอุตสาหกรรมขนาดใหญ่

ในปี 2567 ดาต้า เซ็นเตอร์ที่ดำเนินงานในเวียดนามมีความจุ (capacity) 51 เมกะวัตต์ โดยอีก 11 เมกะวัตต์ อยู่ระหว่างการก่อสร้างและคาดว่าจะมี 28 เมกะวัตต์ ในอนาคต ปัจจุบัน นครโฮจิมินห์คิดเป็น 50% ของความจุของการดำเนินงานของประเทศ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากผู้ให้บริการโทรคมนาคมในท้องถิ่น

รายงานระบุว่า ภูมิทัศน์นี้จะเปลี่ยนแปลงไป เพราะรัฐบาลใช้กฎหมายโทรคมนาคม ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงกระบวนการและยกเลิกข้อจำกัดการเป็นเจ้าของผู้ให้บริการข้อมูลของชาวต่างชาติ การยกเลิกข้อจำกัดเหล่านี้คาดว่าจะดึงดูดผู้ให้บริการระหว่างประเทศมากขึ้น

เมื่อเร็วๆ นี้ ST Telemedia Global Data Centers ได้ประกาศร่วมทุนกับ VNG Corporation ขณะที่ Viettel กำลังทำงานร่วมกับ Singtel เพื่อพัฒนาสายเคเบิลใต้ทะเลที่เชื่อมต่อเวียดนามกับสิงคโปร์และประเทศอื่นๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนี้ อาลีบาบาของจีนและบริษัท Hyosung Corporation ของเกาหลีใต้แสดงความสนใจในการพัฒนดาต้า เซ็นเตอร์ในโฮจิมินห์ซิตี้

รัฐบาลเวียดนามได้เปิดตัวโครงการดาตา เซ็นเตอร์แห่งชาติเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในการจัดเก็บข้อมูล ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลที่แข็งแกร่งของภูมิภาคในภาครัฐ ในระหว่างการเสวนาพิเศษเรื่องนโยบายที่ World Economic Forum ในเมืองดาวอส เมื่อวันที่ 21 มกราคม นายกรัฐมนตรี ฝ่าม มิงห์ จิ๋ง กล่าวว่าเวียดนามมีเป้าหมายที่จะดำเนินโครงการให้แล้วเสร็จภายในเดือนมิถุนายน 2568

ความพยายามเหล่านี้คาดว่าจะช่วยส่งเสริมการพัฒนาธุรกิจนำร่องและขยายขีดความสามารถของดาต้า เซ็นเตอร์ทั่วประเทศ

เวียดนามเล็งใช้ภาษีใหม่คุมเก็งกำไรอสังหาริมทรัพย์

นายกรัฐมนตรี ฝ่าม มิงห์ จิ๋ง ได้สั่งการให้กระทรวงการคลังจัดทำนโยบายเพื่อจำกัดการเก็งกำไรอสังหาริมทรัพย์ และยกระดับการกำกับดูแลโครงการก่อสร้าง

รายงานระบุว่า บางภูมิภาคพบว่าราคาสูงขึ้นเกินความสามารถทางการเงินของผู้อยู่อาศัย จากพฤติกรรมการเก็งกำไรที่บิดเบือนข้อมูลตลาด

นักพัฒนาบางรายได้ใช้ประโยชน์จากอสังหาริมทรัพย์ที่มีจำกัด ทำให้ราคาสูงขึ้นอย่างมาก

นายกรัฐมนตรีมอบหมายให้กระทรวงฯเตรียมมาตรการภาษีเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้ รวมถึงภาษีที่เรียกเก็บจากส่วนต่างระหว่างค่าธรรมเนียมการใช้ที่ดินและราคาขาย และยังเรียกร้องให้ธนาคารกลางเวียดนาม คุมเข้มสินเชื่อสำหรับนักเก็งกำไรเพื่อป้องกันฟองสบู่ราคาอสังหาริมทรัพย์ ตลอดจนให้ออกคำสั่งควบคุมคุณภาพสินเชื่อที่เข้มงวดมากขึ้น โดยกำหนดให้ธนาคารต้องจัดทำรายงานโดยละเอียดเกี่ยวกับสินเชื่ออสังหาริมทรัพย์เพื่อการติดตามความเสี่ยงที่ดีขึ้น

นอกจากนี้นายกรัฐมนตรียังระบุใหเจำกัดวงเงินกู้ยืมให้ต่ำกว่า อัตราส่วนการจัดหาเงินที่สูงขึ้น และอัตราดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นสำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์หลายแห่งเพื่อลดการกู้ยืมเพื่อเก็งกำไร

ด้านกระทรวงความมั่นคงสาธารณะได้รับมอบหมายให้บังคับใช้กฎเกณฑ์การประมูลที่ดินอย่างเคร่งครัด โดยมุ่งเป้าไปที่ผู้ที่เผยแพร่ข้อมูลอันเป็นเท็จเพื่อทำให้ราคาสูงขึ้นและฉ้อโกงประชาชน

นายกรัฐมนตรีสั่งให้รายงานเกี่ยวกับโครงการริเริ่มนี้ภายในวันที่ 30 เมษายน

ราคาประมูลที่ดินที่พุ่งสูงขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ในพื้นที่ชานเมืองส่งผลให้การประมูลที่ชนะสูงเกินราคาเริ่มต้นอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งส่งผลเสียต่อการพัฒนาที่ดีของตลาดอสังหาริมทรัพย์

หลายภูมิภาคกำลังเผชิญกับความไม่สมดุล โดยมีอุปทานของอาคารพาณิชย์และวิลล่ามากเกินไป ควบคู่ไปกับการขาดแคลนที่อยู่อาศัยราคาไม่แพง โดยเฉพาะในฮานอยและเมืองโฮจิมินห์

ในช่วงปลายปี 2567 สมาชิกสมัชชาแห่งชาติของเวียดนามเสนอนโยบายภาษีที่มุ่งเป้าไปที่บุคคลที่เป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์หลายแห่งหรือปล่อยให้อสังหาริมทรัพย์ว่าง ท่ามกลางราคาที่อยู่อาศัยที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ต่างๆ

เมื่อเร็วๆ นี้ กระทรวงการก่อสร้างได้เสนอเก็บภาษีสำหรับบุคคลที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินหลายแห่งเพื่อบรรเทาการเก็งกำไร ซึ่งเป็นข้อเสนอที่ได้รับการสนับสนุนจากกระทรวงการคลัง ซึ่งมีแผนการศึกษาเพิ่มเติม

กระทรวงการคลังยังได้เสนอให้เก็บภาษี 0.03% สำหรับบ้านที่มีมูลค่ามากกว่า 500 ล้านด่องเวียดนาม (19,607 เหรียญสหรัฐ) ในร่างกฎหมายภาษีบ้านและที่ดิน 2552 ล่าสุด มีการรับฟังความเห็นจากสาธารณะเกี่ยวกับกฎหมายภาษีทรัพย์สินฉบับใหม่ โดยเสนอเกณฑ์สองเกณฑ์ คือ บ้านที่มีมูลค่า 700 ล้านด่องหรือบ้านที่มีมูลค่า 1 พันล้านด่อง โดยมีอัตราภาษี 0.3% หรือ 0.4%

อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอเหล่านี้เผชิญกับปฏิกิริยาสาธารณะที่หลากหลาย ซึ่งนำไปสู่การเลื่อนออกไป

การปฏิรูปภาษีเป็นส่วนหนึ่งของยุทธศาสตร์การปฏิรูประบบภาษีที่กว้างขึ้นของเวียดนามภายในปี 2573 ซึ่งได้รับการอนุมัติจากนายกรัฐมนตรี อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญได้เรียกร้องให้ระมัดระวังเรื่องภาษีที่สูงขึ้น การขึ้นอัตราดอกเบี้ย หรือการเข้มงวดสินเชื่อสำหรับอสังหาริมทรัพย์ เนื่องจากอุปทานที่อยู่อาศัยมีจำกัด

โดยชี้ว่า “หากอุปทานไม่เพิ่มขึ้น มาตรการดังกล่าวมีแต่จะผลักดันราคาให้สูงขึ้นเท่านั้น เนื่องจากผู้ซื้อเต็มใจที่จะยอมรับต้นทุนที่สูงขึ้นเมื่ออุปทานต่ำ และเรียกร้องให้มีมาตรการทางการเงินเพื่อที่อยู่อาศัยในระยะยาว โดยเฉพาะที่อยู่อาศัยเพื่อสังคม เพื่อยกระดับภาคสังคมและภาคที่อยู่อาศัยราคาประหยัด ต้องมีกลไกแบบเปิดสำหรับการพัฒนาและนโยบายทางการเงินที่เอื้ออำนวยสำหรับผู้ซื้อ

ความพยายามก่อนหน้านี้ เช่น แพ็คเกจเงินกู้ 120 ล้านล้านด่อง ล้มเหลวเนื่องจากอัตราดอกเบี้ยสูงและระยะสั้น

ดร. กาน วาน ลัก หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของ BIDV เรียกร้องให้มีการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องโดยทันที เพื่อเพิ่มอุปทานและแก้ไขปัญหาของตลาด เช่น การประเมินราคาที่ดินและหนี้เสีย เพื่อให้มั่นใจถึงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่ยั่งยืน

มาเลเซียขยายแผนคุ้มครองอุบัติเหตุครอบคลุม Gig Workers

โครงการ Non-Occupational Accident Scheme (SKBBK) ที่ได้รับอนุมัติใหม่จะให้ความคุ้มครองตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันสำหรับคนงาน รวมถึงพนักงานที่ทำงานนอกสถานที่และนอกสถานที่ โดยครอบคลุมถึงอุบัติเหตุนอกที่ทำงาน

คณะรัฐมนตรีมาเลเซียได้ให้ความเห็นชอบในหลักการสำหรับโครงการอุบัติเหตุที่ไม่ใช่จากการทำงาน (SKBBK) ของกระทรวงทรัพยากรบุคคล การดำเนินการครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่การไม่แบ่งแยก จะขยายความครอบคลุมไปยังผู้ที่ทำงานแบบ Gig Workers และผู้ทำงานอิสระ ให้สอดคล้องกับพัฒนาการของการทำงานในเศรษฐกิจยุคใหม่

ดาโต๊ะ สรี อับดุล ราะห์มาน โมฮัมหมัด รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงทรัพยากรบุคคล ได้ประกาศโครงการดังกล่าว โดยย้ำถึงบทบาทของโครงการในฐานะกลไกการคุ้มครองทางสังคมที่สำคัญ SKBBK มีเป้าหมายเพื่อลดความเสี่ยงที่คนงานต้องเผชิญทั้งในระหว่างและนอกเวลาทำงานแบบเดิม โดยเฉพาะผู้ที่ทำงานจากระยะไกล ตารางงานที่ยืดหยุ่น และ Gig Economy หรือการทำงานชั่วคราว งานที่รับจ้างเป็นระยะเวลาสั้นๆ และจบเป็นครั้งๆ ที่กำลังเติบโต

โครงการนี้บริหารงานโดยสำนักงานประกันสังคม (Social Security Organisation:Socso) ให้ความคุ้มครองคนงานที่มีสิทธิตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันตลอดการจ้างงาน โดยครอบคลุมถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนอกเส้นทางการจ้างงานและไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการทำงาน ซึ่งรวมถึงอุบัติเหตุภายในประเทศมาเลเซียนอกเวลาทำงาน เช่น เหตุการณ์การเดินทางที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน

การประกาศดังกล่าวเกิดขึ้นท่ามกลางความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับความปลอดภัยของพนักงาน ปีที่แล้วมีรายงานอุบัติเหตุในที่ทำงาน 85,529 ครั้ง ซึ่งตอกย้ำถึงความจำเป็นในการใช้มาตรการป้องกันที่ครอบคลุม

กระทรวงได้มีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหลักตลอดการจัดทำ SKBBK รวมถึงตัวแทนจากธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) สหพันธ์นายจ้างแห่งมาเลเซีย (Malaysian Employers Federation) สภาผู้ผลิตแห่งมาเลเซีย (Federation of Malaysian Manufacturers) และสภาสหภาพแรงงานมาเลเซีย(Malaysian Trade Union Congress:MTUC) มีการหารือทั่วทุกภูมิภาค รวมถึง กลังวัลเลย์( Klang Valley) รัฐซาบาห์ และซาราวัก และมีเป้าหมายที่จะปรับแต่งกรอบของโครงการนี้ ก่อนที่จะนำเสนออย่างเป็นทางการในรัฐสภาในปลายปีนี้

การเรียกร้องให้ขยายการคุ้มครองได้รับการตอบรับจากโมฮัมหมัด เอฟเฟนดี อับดุล กานี ประธาน MTUC เมื่อเดือนเมษายนปีที่แล้ว เขาเรียกร้องให้รัฐบาลเร่งดำเนินการ SKBBK เพื่อปกป้องสิทธิของคนงาน สนับสนุนโครงการที่ครอบคลุมค่าชดเชยการรักษาพยาบาล การทดแทนรายได้ และการสนับสนุนทางการเงิน

ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง

ASEAN Roundup มาเลเซียติด 10 อันดับแรกของโลกที่ ‘คนรวยมาก UHNWIs’ เพิ่มขึ้นเร็วที่สุด

ผู้นำอาเซียนรายไหนบ้าง คว้าดีลกลับประเทศจากเวที APEC

ASEAN Roundup อินโดนีเซียยื่นเป็นภาคี CPTPP อย่างเป็นทางการ

ASEAN Roundup ลาว-ไทย-มาเลเซีย ขยายซื้อขายไฟฟ้าเป็น 300 เมกะวัตต์ ต่างชาติแห่ย้ายโรงงานผลิตเข้าเวียดนาม

รายงาน WEF ชี้อาเซียนมีขีดความสามารถนำโลกการเดินทางท่องเที่ยว แนะต้องเร่งสร้างความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม

ASEAN Roundup เมียนมายกระดับสนามบินรับท่องเที่ยวบูม ฮานอยประกาศเก็บเงินรถยนต์วิ่งเข้าเมืองแก้จราจรติดขัด

chiraprapa