“The Past belongs to us but we do not belong to the Past. We belong to the Present. We are makers of the Future but we do not belong to the Future.”
…Mahatma Gandhi
โรคระบาคโควิด-19 อาจเป็นสิ่งนําโชคในสถานการณ์ที่เลวร้าย (Blessing in Disguise) ที่ก่อให้เกิด “การปรับโครงสร้างโลก” ครั้งใหญ่อีกครั้ง ห้วงเวลาที่โรคโควิด-19 ยังคงระบาดอยู่นั้น น่าจะเป็นห้วงเวลาที่ดีที่พวกเราจะมาคิดทบทวนกฎบัญญัตินโยบายและยุทธศาสตร์โมเดลธุรกิจ รวมถึง โลกทัศน์หลักคิด ทักษะและรูปแบบวิถีในการดํา รงชีวิต ที่มีอยู่ว่ายังสามารถตอบโจทย์ “โลกหลังโควิด” ได้หรือไม่
แม้จะเป็นโมงยามที่ดูมืดสนิท เป็นโมงยามแห่งความสูญเสีย ความหดหู่ เงียบเหงาความกลัวในสิ่งที่มองไม่เห็น ไม่เคยรู้ไม่เคยสัมผัสมาก่อน แต่ทว่าในโมงยามที่ยิ่งมืดสนิทมากเท่าใด ก็ยิ่งเห็นแสงดาวสุกสกาวมากขึ้นเท่านั้น ใน “ห้วงวิกฤติ” ของการเผชิญกับการระบาดของโรคโควิด-19 จึงเป็น “ห้วงโอกาส” แห่งการบ่มเพาะปัญญามนุษย์ให้แหลมคมขึ้น ลุ่มลึกมากขึ้น ปรับฐานคิด เปลี่ยนโลกทัศน์ มองเห็นภาพจากมุมมองใหม่ ที่ใหญ่กว่าเก่า กระจ่างกว่าเดิม และน่าจะเป็นห้วงเวลาที่ดีที่สุดในการซ่อม เสริม สร้างเพื่อยกระดับจิตวิญญาณมนุษย์ให้สูงขึ้น
ในวิกฤตมีโอกาสเสมอ หลายคนฉายฉากทัศน์ “โลกหลังโควิด” ไว้อย่างน่าสะพรึงกลัวดูไม่สดใสเป็นโลกที่อยู่ยากขึ้น ลํา บากขึ้น แต่ผมกลับมีความเห็นที่แตกต่าง เฉกเช่นเดียวกับวลีที่ว่า “No Pain, No Gain.” ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่า “No COVID, No Opportunity to Createa Better World.” ครับ
นี่คือคำนำของหนังสือ “โลกเปลี่ยน คนปรับ : หลุดจากกับดัก..ขยับสู่ความยั่งยืน” เขียนโดย ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวตกรรม
ดาวน์โหลด e-book ฉบับสมบูรณ์ที่นี่ https://bit.ly/2ZfXSKPhttps://bit.ly/2ZfXSKP
ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง
