การจ้างงานแบบชั่วคราว หรือ “เทมป์” (Temp) กลายเป็นวิธีจ้างงานที่นิยมแพร่หลายนับจากเริ่มศตวรรษที่ 21 เป็นต้นมาเรื่องเศรษฐกิจที่ถูกนำมาพาดหัวหนังสือพิมพ์ คือ การลดขนาดองค์กร การปลดพนักงาน การปิดกิจการ และการย้ายการผลิตไปต่างประเทศ ดังนั้น ในแต่ละปี สัดส่วนการจ้างงานใหม่แทบทั้งหมดล้วนเป็นแบบชั่วคราว จนมีเสียงวิจารณ์ว่า ปัจจุบันเป็น “ยุคคนทำงานใช้เสร็จแล้วทิ้ง” (disposable worker) ผู้บริหารองค์กรก็มองพนักงานว่าเป็นหนี้สิน ไม่ใช่ทรัพย์สิน บริษัททั้งหลายหันไปให้คุณค่าความสำคัญกับผู้ถือหุ้น ทุกครั้งที่บริษัทในสหรัฐฯ ประกาศปลดคนงาน ราคาหุ้นบริษัทนั้นจะพุ่งสูงขึ้น