Hesse004
ช่วงกลางทศวรรษที่ 90 ดนตรีแนว Alternative ของบ้านเราเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้น โดยเฉพาะเพลงของ “หมาทันสมัย” Modern dog ที่สร้างปรากฏการณ์เพลง Alter แบบไทย จากเพลง ก่อน และ บุษบา
สมัยเรียนอยู่ปีสาม ผมจำได้ว่ามีนักดนตรีท่านหนึ่งที่ออกอัลบั้มแนว Alter เหมือนกัน ศิลปินท่านนั้น คือ The Must หรือ กฤชยศ เลิศประไพ
ดนตรีของ The Must เมื่อสามสิบปีที่แล้ว ยังคงร่วมสมัยมาถึงวันนี้
…เพลงที่ผมชอบฟังและเล่นกีตาร์บ่อย ๆ คือ เพลง Lullaby
Lullaby เป็นเพลงที่มีทำนองเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน เหมาะมากที่จะเล่นกีตาร์
คำว่า Lullaby มีรากศัพท์มาจากคำว่า Lull เป็นคำอังกฤษโบราณตั้งแต่ศตวรรษที่ 16
Lull มีความหมายว่า Calm หรือ Soothe แปลว่าสงบสุข สันติ…ส่วนคำว่า by แปลว่า near
ทุกวัฒนธรรมมีเพลงกล่อมเด็ก เพื่อให้เด็กง่วงนอน…เสียงเพลงกล่อมเด็กที่ไพเราะที่สุด คือ เสียงของแม่
อารมณ์ความรู้สึกที่รักผูกพันระหว่างแม่และลูกน้อยในอ้อมอกแม่ พร้อมเสียงฮัมเพลงตลอดเวลายิ่งทำให้เด็กน้อยรู้สึกอุ่นใจ สงบและหลับในที่สุด
วัฒนธรรมร้องเพลงกล่อมเด็กมีมาตั้งแต่สมัย Babylonia ขณะที่เพลงกล่อมเด็กของชาว Hebrew เชื่อว่าเป็นการขับไล่ภูติผีปีศาจที่ชาวยิวเรียกว่า Lilith ซึ่งคอยจ้องมาขโมยดวงจิตเด็ก
เพลงกล่อมเด็กที่ Classic สุด คือ Twinkle Twinkle, little star…ในไอริช เพลงกล่อมเด็กประจำบ้าน คือ Hush little baby ขณะที่ในอิตาลีมี Ninna Nanna
…ทุกชาติ ทุกภาษาล้วนมีเพลงกล่อมเด็ก
เมื่อเราเติบโตขึ้นมา เรากลับมาร้องเพลงกล่อมเด็กอีกครั้งในวันที่เราเป็นพ่อเป็นแม่คน
สมัยที่ลูกสาวผมยังเล็ก ๆ ผมชอบร้องเพลง Puff the Magic Dragon กล่อมลูก แม้จะหลับบ้าง งอแงบ้าง แต่อย่างน้อยก็ได้ขึ้นชื่อว่าได้ร้องเพลงกล่อมลูก
เมื่อเราอายุมากขึ้น แต่ละวันเราเผชิญปัญหา ความท้าทายต่าง ๆ นานาในชีวิต สิ่งเหล่านี้มันทำให้เราเหนื่อย บ่อยครั้งพัฒนาไปเป็น “ความล้า” และ “ความหน่าย”
…ทั้งเหนื่อยล้า และเหนื่อยหน่าย
หลายคืนเรากลับมาถึงบ้าน การพักผ่อนที่วิเศษสุด คือ ล้มตัวลงนอนและหลับยาว ๆ โดยสลัดความล้าและเหนื่อยนั้นออกไป
“หลับเถอะนะ…หลับเถอะนะ
ปิดดวงตาร้าวราน
ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อย รู้ว่าเธออ่อนล้ากับปัญหาร้อยพัน”
…ยิ่งเราอายุมากขึ้น “เพลงกล่อมผู้ใหญ่” กลายเป็นสิ่งที่เราถวิลหา
เพลงกล่อมผู้ใหญ่อาจมาในรูปแบบบทสวดมนต์ตามศาสนาต่าง ๆ การนั่งสมาธิ อยู่กับตัวเองช่วงสั้น ๆ เพื่อทบทวนสิ่งที่ผ่านมา
“ยังมีตะวันที่รอแสงดาว ยังมีกลางคืนที่รอรุ่งเช้ามาเยือนใหม่
…ยังมีอะไรเปลี่ยนแปลงมากมาย เธอยังไม่พร้อมที่จะเผชิญ”
พอเราใช้ชีวิตมาถึงจุดหนึ่ง เราเริ่มรู้สึกว่าปัญหาบางเรื่อง เราแค่รอเวลาให้มันสุกงอม แล้วปัญหานั้นมันคลี่คลาย สลายตัวไปเอง
บางปัญหา เราสามารถจัดการด้วยตัวเราได้ แต่บางปัญหา หากมันเลยมือเราไปแล้ว การเลือกที่จะหยุดแก้ปัญหานั้น คือ ทางออกที่ดีที่สุด เพราะบางเรื่องยิ่งแก้ ยิ่งยุ่ง ยิ่งจัดการปัญหาหนึ่ง อีกปัญหาหนึ่งเกิดตามมา
“บางทีกลางวันช่างดูเนิ่นนาน
บางทีกลางคืน ผ่านไปดูเหมือนไม่สิ้นสุด
บางทีความจริงที่รอพิสูจน์
ไม่มีใครรู้ไปจนวันตาย”
พออายุมากขึ้น ความเข้าใจต่อสภาวะใดสภาวะหนึ่งมีความสำคัญ “มากกว่า” การพยายามทำความเข้าใจ
การเข้าใจในที่นี้ หมายถึง ยอมรับ และ วางเฉยเท่าที่พอจะรู้ตัวเองได้ว่าพอวางได้บ้างแล้ว
มนุษย์เมื่อเดินทางในชีวิตมาถึงช่วงเวลาหนึ่ง เรามักคิดถึงวันเวลาในอดีต คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา และทบทวนว่า เราอยาก “ออกแบบชีวิต” อนาคตเราอย่างไรให้สงบสุข
…บางทีในฝันเธอไม่เดียวดาย
