ปพนธ์ มังคละธนะกุล
www.facebook.com/Lomyak
ตอนที่แล้วที่ผมเขียนถึงว่า ผมกลัวตกยุคนั้น ผมหมายความตามนั้นจริง ๆ
ใช่…ผมมีประสบการณ์มากมาย โชกโชน ผ่านอะไรมาเยอะ โดยเฉพาะการก้าวผ่านช่วงวิกฤติต้มยำกุ้งมาได้ โดยที่ส่วนตัวนั้นบาดเจ็บน้อยมาก แถมยังเป็นช่วงที่อาชีพการงานกลับก้าวหน้าเพราะวิกฤติอีกต่างหาก
ชีวิตผมในช่วงนั้น หากเปรียบเปรยก็คงเป็นดั่ง “นกฟีนิกซ์” ที่กำเนิดขึ้นมาจากซากเถ้าถ่าน เพราะในช่วงมืดมนของเศรษฐกิจไทยในช่วงปลายทศวรรษ 90 นั้น เส้นทางสายอาชีพผมกลับพุ่งพรวด สวนกับความเป็นไปโดยรอบ
จริงๆ แล้ว ช่วงแรกของวิกฤติ ชีวิตผมก็มืดเหมือนคนทั่วไป แต่จุดเปลี่ยนเกิดจากการผันตัวเองเข้าสู่วงการปรับโครงสร้างหนี้ทั้งๆ ที่ไม่มีความรู้เรื่องปรับโครงสร้างหนี้ทั้งสิ้น แต่ในช่วงนั้นมีงานให้ทำเยอะมาก บริษัทต่างๆ ต้องเอาคนออก เลิกจ้าง แต่ธุรกิจที่ปรึกษาปรับโครงสร้างหนี้ กลับสวนกระแส รับคนเพิ่มทุกปี เพราะงานเยอะจริง ๆ
หากจะพูดว่า เมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว ผมเปรียบเหมือน “นกฟีนิกซ์” จึงไม่เป็นการเกินเลยนัก ที่เป็นเช่นนั้นได้ เพราะผมกล้าที่จะออกจากที่เดิม เดินเข้าหาความท้าทายใหม่ ทั้งๆ ที่ไม่มีความรู้อะไรทั้งนั้นเกี่ยวกับการปรับโครงสร้างหนี้ จะมีได้อย่างไรล่ะครับ ประเทศไทยไม่เคยเผชิญวิกฤติหนี้ภาคเอกชนมากมายขนาดนั้น
การเปลี่ยนเส้นทาง เดินเข้าหาสิ่งใหม่ ทั้งๆ ที่ไม่เคยทำ แต่รู้ว่านั่นคือโอกาส และเชื่อมั่นว่าด้วยทักษะ ความรู้ น่าจะปรับใช้ได้ ส่งผลบวกมากมายกับอาชีพทางด้านการเงินการธนาคารจวบจนทุกวันนี้
แต่…ในวันนี้ ผมรู้สึกได้เลยว่า หากยังหลง ชื่นชม และลำพอง เกินไปกับประสบการณ์ที่สั่งสมมา ผมอาจจะกลายเป็น “ไดโนเสาร์” ได้ในไม่ช้า
ทิศทางของเศรษฐกิจไทยเรา น่าจะกลับมาสู่ขาขึ้นอีกครั้ง ถึงแม้จะมาพร้อมความไม่แน่นอนอีกมากมาย เพราะเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านอย่างแท้จริง จากเทคโนโลยีใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของคนที่ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีแบบอัตราเร่งในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมานี้
โลกในวันข้างหน้า เป็นโลกของโอกาสใหม่ๆ ที่เกินกว่าคนจะคาดเดาได้ สิ่งที่ทำได้คือ การประคองตัวให้อยู่รอดปลอดภัย เจ็บตัวน้อยที่สุด ในช่วงเปลี่ยนผ่านนี้
ในขณะเดียวกัน ก็ต้องเตรียมความพร้อมตัวเอง ทำความเข้าใจกับการเปลี่ยนแปลง หาสิ่งที่เหมาะกับตัวเอง ใช้ประโยชน์จากประสบการณ์ที่สั่งสมมา เพื่อให้เกิดผลสูงสุดกับสิ่งแวดล้อมใหม่
คงจะไม่ผิดอะไรนักที่ในวันนี้ จะเปรียบตัวเองดั่ง… “แมลงสาป”
-
ที่…พร้อมที่จะปรับตัวเอง ให้อยู่รอดในสิ่งแวดล้อมที่แปลกใหม่
ที่…พร้อมที่จะเรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆ ไม่ยึดติดกับความสำเร็จเดิมๆ จนเกินไป
ที่…พร้อมที่จะวิ่งเข้าหาโอกาสใหม่ๆ ที่จะเข้ามา ถึงแม้สิ่งนั้น อาจไม่คุ้นชิน
เพราะรู้อย่างแน่ชัดว่า โอกาสใหม่ๆ คือสิ่งดี
แต่จะไม่มีค่าอะไรกับเราเลย หากเราไม่สามารถก้าวผ่านช่วงเปลี่ยนผ่านนี้ พร้อมกับอาวุธทางความคิดใหม่ ที่เหมาะกับโลกในวันข้างหน้า
นั่นเองคือ…Cockroach in The Making ครับ
