มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาจับมือสภาเกษตรกรจังหวัดยะลา และพหุภาคีเครือข่าย ช่วยชุมชนเกษตรกรรอดพ้นจากภัยโควิด ด้วยชุดความรู้จากงานวิจัย ภายใต้การสนับสนุนของหน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) พัฒนาศักยภาพและยกระดับห่วงโซ่มูลค่าของเกษตรกรกลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรงและวิสาหกิจชุมชนเลี้ยงผึ้งชันโรงจังหวัดยะลาและนราธิวาส สร้างรายได้ให้ครัวเรือนและชุมชนจากผลผลิตผึ้งชันโรงเพิ่มขึ้นไม่น้อยกว่า 30 เปอร์เซ็นต์
ผศ. ดร.อิสมะแอ เจ๊ะหลง คณะวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา หัวหน้าชุดโครงการวิจัย “โครงการการพัฒนาศักยภาพและยกระดับห่วงโซ่มูลค่าของเกษตรกรกลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรงและวิสาหกิจชุมชนเลี้ยงผึ้งชันโรงจังหวัดยะลาและนราธิวาส” ภายใต้การสนับสนุนจากหน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่ (บพท.) เปิดเผยว่า ที่มาของโครงการนี้เกิดขึ้นเพื่อลดผลกระทบอันเนื่องมาจากการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ในช่วงปี 2563 ต่อเนื่องถึงปี 2565 โดยใช้องค์ความรู้จากงานวิจัย เป็นรากฐานการพัฒนาศักยภาพ และยกระดับห่วงโซ่มูลค่าของเกษตรกรกลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรง และวิสาหกิจชุมชนเลี้ยงผึ้งชันโรง นำไปสู่การสร้างความเข้มแข็งแก่เศรษฐกิจชุมชน และเศรษฐกิจฐานราก
“เดิมทีจังหวัดชายแดนภาคใต้มีการเลี้ยงผึ้งชันโรงอยู่กระจัดกระจาย และมีตลาดส่งออกหลักไปยังประเทศมาเลเซียคิดเป็นมูลค่า 2 ล้านบาทต่อปี ทั้งในรูปแบบรังพร้อมเลี้ยงชันโรง คิดเป็น 80 เปอร์เซ็นต์ และผลิตภัณฑ์จากผึ้งชันโรง แต่ด้วยสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ในช่วงปี 2563 ต่อเนื่องถึงปี 2565 ทำให้ส่งการออกไปยังประเทศมาเลเซียไม่สามารถกระทำได้ และยังถูกซ้ำเติมจากแรงงานคืนถิ่นที่ไม่มีอาชีพ”
คณะนักวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา ได้บูรณาการความรู้ในลักษณะสหวิทยา ครอบคลุมทั้งเกษตรศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมศาสตร์ และการบริหารจัดการการตลาด รวมทั้งบูรณาการความร่วมมือกับภาคีเครือข่ายหลายภาคส่วน ได้แก่ ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนใต้ (ศอ.บต.) สภาเกษตรจังหวัด และเกษตรจังหวัด องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สำนักงานพาณิชย์จังหวัด สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.) ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรจังหวัด (ศวพ.) ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) กลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงผึ้งชันโรง วิสาหกิจชุมชนด้านผึ้งชันโรง เพื่อร่วมกันแก้ไขปัญหาผลกระทบที่เกิดขึ้น โดยการขับเคลื่อนกลไกการสร้างเศรษฐกิจฐานรากรองรับการเปลี่ยน แปลงและวิกฤติด้านเศรษฐกิจและแก้ไขปัญหาความยากจน นำไปสู่การยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนในพื้นที่
ชุดความรู้จากงานวิจัยที่ถ่ายทอดแก่กลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงผึ้งชันโรง ประกอบไปด้วยการพัฒนายกระดับเกษตรกรผู้เลี้ยงผึ้งชันโรง ให้มีนวัตกรรมการทำรังสำหรับเลี้ยงผึ้งชันโรง ให้ได้ผลผลิตน้ำผึ้งชันโรงที่มีความสมบูรณ์ มีนวัตกรรมในการขยายรังผึ้งชันโรง มีทักษะในการเป็นผู้ประกอบการ มีขีดความสามารถในการพัฒนาต่อยอดน้ำผึ้งชันโรง ให้เป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย และมีขีดความสามารถในการบริหารจัดการการตลาดได้เอง แทนที่จะพึ่งพาเฉพาะตลาดมาเลเซียที่เคยผ่านมา
นายรุสดี ยะหะแม ประธานวิสาหกิจชุมชนธนาคารต้นไม้บือมัง อำเภอรามัน จังหวัดยะลา หนึ่งในพื้นที่เป้าหมายในการขับเคลื่อนงานวิจัยผึ้งชันโรงในครั้งนี้ กล่าวว่า วิสาหกิจชุมชนธนาคารต้นไม้บือมัง มีสมาชิกประมาณ 50 คน โดยมีชาวชุมชน กลุ่มทายาทเกษตรกรคนรุ่นใหม่บ้านบือมัง บัณฑิตคืนถิ่น ที่มีความคิดก้าวหน้า ได้ร่วมกันกำหนดแนวทางการพัฒนาอาชีพด้านการเกษตรในพื้นที่ควบคู่กับการอนุรักษ์ป่า โดยจัดทำโครงการธนาคารต้นไม้ ปลูกต้นไม้เศรษฐกิจมีค่า ได้แก่ ตะเคียนทอง พยุง ฯลฯ ในพื้นที่บ้านบือมัง แต่อย่างไรก็ตาม ต้องใช้ระยะเวลายาวนาน 10-20 ปี จึงจะสามารถสร้างรายได้ ทำให้เกิดข้อคำถามถึงแหล่งที่มาของรายได้ระหว่างรอเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากต้นไม้เศรษฐกิจมีค่า และการเลี้ยงผึ้งชันโรง เพื่อเก็บน้ำผึ้งชันโรงขาย รวมทั้งนำผลพลอยได้จากผึ้งชันโรงไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ออกจำหน่าย คือคำตอบ เนื่องจากผึ้งชันโรง ซึ่งเลี้ยงอยู่ในป่าไม้เศรษฐกิจ จะสามารถเก็บน้ำผึ้งชันโรงจำหน่ายได้ตลอดทั้งปี
ในเบื้องต้น ชาวบ้าน 11 คนรวมตัวกันตั้งเป็นกลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรงบ้านบือมัง (Kelulut Bukit Bumae) โดยเลี้ยงผึ้งชันโรงเพียง 2 รัง แล้วขยายเพิ่มถึง 30 เท่าเป็น 60 รังภายในเวลาเพียง 3 เดือน เนื่องจากผลผลิตจากผึ้งชันโรงสร้างรายได้ที่ดีมาก
ทุกวันนี้ กลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรงบ้านบือมัง ที่พัฒนาต่อยอดมาจากโครงการธนาคารต้นไม้ ได้ยกระดับขึ้นเป็น “ศูนย์เรียนรู้ธุรกิจชุมชนผึ้งชันโรง” ภายใต้แนวคิด “แมลงจิ๋ว สร้างชุมชน” พร้อมกันนี้ก็วางแผนผลิตกล่องถาดน้ำหวานออกจำหน่าย เพิ่มเติมจากผลผลิตน้ำผึ้งชันโรง ตลอดจนผลิตภัณฑ์จากผึ้งชันโรง ในรูปของสบู่ ลูกอม นอกจากนี้ ก็มีสมาชิกในกลุ่มบางคน เตรียมผันตัวเองมายึดอาชีพเลี้ยงผึ้งชันโรงเป็นอาชีพหลัก และเตรียมต่อยอดไปทำสวนทุเรียน โดยใช้ผึ้งชันโรง ช่วยผสมเกสร เพิ่มผลผลิตทุเรียน
โดยภาพรวม ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากงานวิจัย “โครงการการพัฒนาศักยภาพและยกระดับห่วงโซ่มูลค่าของเกษตรกรกลุ่มเลี้ยงผึ้งชันโรงและวิสาหกิจชุมชนเลี้ยงผึ้งชันโรงจังหวัดยะลาและนราธิวาส” บรรลุผลสัมฤทธิ์ที่ดีในการช่วยสร้างงาน สร้างรายได้ที่มั่นคง ทำให้กลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงผึ้งชันโรงมีรายได้เพิ่มขึ้นจากผลผลิตผึ้งชันโรงจำนวนไม่น้อยกว่า 30 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งมาจากการจำหน่ายน้ำผึ้งชันโรง เพิ่มร้อยละ 10.26-13.79 ด้วยราคารับซื้อที่ 700-750 บาทต่อ 1 กิโลกรัม และนำมาขายในราคา 1,000-1,200 บาทต่อ 1 กิโลกรัม การผลิตรังผึ้งชันโรง พร้อมเลี้ยง จำหน่ายใน ราคา 3,000-4,000 บาท/รัง
ทั้งนี้ พื้นที่วิจัยภายใต้โครงการข้างต้น มีอยู่ด้วยกัน 5 แห่ง ได้แก่ วิสาหกิจชุมชน/กลุ่มผู้เลี้ยงชันโรง อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส วิสาหกิจชุมชนกลุ่มชันโรงบ้านไพรวัน อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส วิสาหกิจชุมชนบัยตุลมานบ้านเจาะตูแน อำเภอยะหา จังหวัดยะลา วิสาหกิจชุมชนธนาคารต้นไม้บือมัง อำเภอรามัน จังหวัดยะลา และกลุ่มครัวเรือนตกเกณฑ์ จปฐ อำเภอกรงปีนัง จังหวัดยะลา
สำหรับคุณลักษณะทั่วไปของน้ำผึ้งชันโรง จะมีรสชาติเปรี้ยวอมหวาน มีสรรพคุณทางยาสูงกว่าน้ำผึ้งปกติถึง 2 เท่า มีคุณค่าทางโภชนาการสูงกว่าน้ำผึ้งทั่วไปหลายเท่า ซึ่งเกิดจากกระบวนการหมักทางธรรมชาติ รสชาติจะต่างตามชนิดสายพันธุ์และชนิดดอกไม้ที่เป็นแหล่งอาหาร ซึ่งสายพันธุ์ที่นิยมนำมาเลี้ยง คือ พันธุ์อิตาม่า (สายพันธุ์ใหญ่) ซึ่งจะให้ผลผลิตน้ำผึ้งในปริมาณที่สูงกว่าพันธุ์ขนเงิน (พันธุ์เล็ก)
อนึ่งน้ำผึ้งชันโรง คือ น้ำผึ้งที่ถูกผลิตขึ้นมาจากผึ้งจิ๋ว (stingless bee) น้ำผึ้งชันโรงจะมีสารของฟลาโวนอยด์ (flavonoids) ที่จะช่วยต้านสารอนุมูลอิสระ ชะลอความแก่ ต้านเชื้อโรค ยับยั้งการเติบโตของเชื้อราและจุลินทรีย์ได้ รวมไปถึงยังช่วยสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ร่างกายได้เป็นอย่างดี ด้วยเหตุนี้ทำให้น้ำผึ้งชันโรงอาจจะมีราคาแพงมากกว่าน้ำผึ้งทั่วๆ ไป
ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง
