ดร.ชัยวัฒน์ วิบูลย์สวัสดิ์
ลุงหมีขอเล่าถึงดอกไม้ที่สวนในบ้านอีกครั้ง โดยเป็นดอกไม้ที่ไม่ออกดอกให้เห็นบ่อยนัก ต้องคอยเฝ้ามองและรีบถ่ายรูปเก็บไว้เพราะมีอายุสั้น อยู่ไม่นานก็ร่วงโรยไป
ดอกไม้ชนิดแรกที่เข้าลักษณะนี้ คือดอกลดาวัลย์ เป็นไม้เลื้อยที่ออกดอกสีขาวปีละ1-3 ครั้งและดอกจะอยู่บนต้นเพียง3-4 วันก็ร่วงหล่นจนหมด บางครั้งดูไม่ทันเห็นก็ไม่เหลือดอกขาวให้ดูแล้ว
รูปคู่ข้างล่างเป็นต้นลดาวัลย์ที่เลื้อยอยู่บนรั้วหลังบ้านลุงหมี รูปบนเป็นภาพถ่ายเมื่อเดือนธันวาคมของปีก่อนหลังจากดอกสีขาวร่วงหล่นไปหมด แต่ก้านดอกยังมีสีเหลืองอ่อนให้เห็นดูสวยงามอีกแบบหนึ่ง ส่วนรูปล่างถ่ายไว้เมื่อกุมภาพันธ์ของปีนี้เมื่อดอกลัดดาวัลย์บานเต็มที่ให้เห็นอีกครั้งหนึ่ง รูปเดี่ยวถัดไปเป็นภาพโคลสอัพของพุ่มดอกลดาวัลย์ซึ่งดูงดงามสีขาวบริสุทธ์ทีเดียว
ที่รั้วหลังบ้านยังมีไม้เลื้อยอีกชนิดหนึ่ง คือ ต้น morning glory หรือต้นผักบุ้งฝรั่ง ในอดีตเคยมีดอกสีม่วงอ่อนออกช่อมาให้เห็นบ่อย แต่ช่วงหลังออกดอกน้อยมาก ล่าสุดมีช่อหนึ่งซึ่งเลื้อยยาวเป็นพวงเกือบ 10 ดอก ลุงหมีจึงถ่ายรูปมาโชว์ให้ดู
ที่สวนในบ้านมีมุมหนึ่งซึ่งปลูกต้น bromeliad หรือสับปะรดสีไว้อย่างหนาแน่น เป็นพันธุ์ที่มีใบสีเขียวอ่อนดูสดใสสบายตา ปีที่แล้วทั้งปีไม่ออกดอกให้เห็นเลย มาปีนี้ในเดือนกุมภาพันธ์ก็ทะยอยออกดอกให้เห็นพุ่มละ3-5 ดอกเป็นสีโอโรสหรือชมพูแท้ ในรูปโคลสอัพของดอกไม้มีจุดน่าสังเกต คือ บริเวณโคนดอกจะมีตุ่มเล็กสีม่วงแทรกออกมา ตุ่มหรือดอกจิ๋วเหล่านี้อยู่ไม่นานก็หลุดออกไปทิ้งตัวดอกสีชมพูให้อยู่อย่างโดดเด่น
ดอกไม้ที่ต้องรีบดูอย่างเร็วอีกต้นหนึ่ง คือต้น purple heart หรือหัวใจสีชมพู เป็นต้นไม้ที่เลี้ยงดูง่าย ปักชำกิ่งไม่นานก็เติบโตอย่างรวดเร็ว จุดเด่นคือใบไม้ทั้งต้นเป็นสีม่วงดูแปลกตา แต่บางช่อจะมีดอกเล็กๆสีชมพูสดและเกสรสีเหลืองบานออกมาให้ดูเพียงครึ่งวันเช้า พอถึงตอนกลางวันดอกเหล่านี้ก็จะเหี่ยวไปหมด
ข่าวหรือบทความที่เกี่ยวข้อง
