วรากรณ์ สามโกเศศ
มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
บราซิลฟุตบอลโลก 2014 ได้มาถึงแล้ว นักพนันหัวใจคันทั้งหลายพร้อมที่จะใช้เงินจำนวนมากพนันฟุตบอลอย่างระทึกใจ แต่ก่อนที่หัวใจจะต้องทำงานหนักเกินปกติ กรุณาอ่านข้อเท็จจริงในเรื่องนี้สักนิดที่อาจช่วยผ่อนคลายการทำงานของหัวใจท่านและช่วยมิให้เสียเงินไปอย่างเขลา ๆ
เมื่อสองปีก่อน FIFA (Fédération Internationale de Football Association) ซึ่งเป็นองค์กรโลกที่ดูแลกำกับกิจกรรมฟุตบอลของประเทศสมาชิกทั่วโลกได้สั่งให้มีการสอบสวนขุดลึกหาความจริงเกี่ยวกับการคดโกงแมทช์สำคัญที่ FIFA จัดในแง่มุมต่าง ๆ ตั้งแต่กรรมการตัดสินลำเอียงเพื่อให้ข้างใดข้างหนึ่งชนะด้วยประตูที่แตกต่างกันตามที่ถูกสั่งมา การแกล้งแพ้ของทีมหรือของผู้เล่นคนใดคนหนึ่ง ฯลฯ รายงานดังกล่าวได้ถูกเปิดเผยเมื่อเร็ว ๆ นี้โดยหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ The New York Times ใครที่อ่านแล้วจะรู้สึกตกใจเกี่ยวกับการ ‘ล้มบอล’ อย่างกว้างขวางพอควรในระดับโลก
รายงานลับฉบับนี้เปิดเผยว่าในการแข่งขันแมทช์มิตรภาพระหว่างอาฟริกาใต้กับกัวเตมาลาในปี 2010 ที่อาฟริกาใต้เพื่อโปรโมทฟุตบอลโลกครั้งนี้ มีหลักฐานชัดเจนว่ากรรมการผู้ตัดสินรับเงินค่าจ้าง 100,000 เหรียญสหรัฐเพื่อทำให้อาฟริกาใต้ชนะ 5-0 และพบอีกว่าไม่ต่ำกว่า 5 แมทช์ในมหกรรมครั้งนั้นมีการจ้างผู้ตัดสินเพื่อบันดาลให้ผลการแข่งขันเป็นไปตามที่เจ้าพ่อนักพนันจากสิงคโปร์ต้องการ
รายงานเชื่อว่าในการทุจริต เจ้าหน้าที่สมาคมฟุตบอลอาฟริกาใต้ผู้เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันมีส่วนร่วมอย่างสำคัญเนื่องจากสมาคมมีปัญหาการเงินอ่อนแอ และการทำงานไม่เป็นระบบ รายงานระบุว่าอีกหลายสมาคมในโลกที่มีลักษณะอ่อนแอเยี่ยงนี้มีโอกาสสูงที่จะถูกเจ้าพ่อนักพนันยื่นข้อเสนอคดโกงให้ผลการแข่งขันเป็นไปตามที่เขาต้องการ
Europol ซึ่งเป็นหน่วยข่าวกรองของ European Union (EU) ระบุว่าระหว่างปี 2000-2011 มีแมทช์น่าสงสัยว่าจะมีปัญหาดังกล่าวไม่ต่ำกว่า 680 แมทช์ในการแข่งขันนัดสำคัญของประเทศยุโรปใหญ่ ๆ เพื่อคัดเลือกทีมเข้ารอบฟุตบอลโลกตลอดจนหลายลีกที่มีชื่อเสียงของยุโรป
ถ้าสงสัยว่าผู้ตัดสิน “ล้มบอล” ได้อย่างไรในแมทช์ใหญ่ต่อหน้าคนดูทั่วโลกเพื่อโปรโมทฟุตบอลโลกในบราซิล 2014 ครั้งนั้น เรื่องราวก็เป็นไปดังนี้ มีตัวแทนบริษัทจากสิงโปร์ให้ข้อเสนอเงินแก่สมาคม (และแน่นอนเจ้าหน้าที่สมาคมด้วย) ที่จะจัดหากรรมการผู้ตัดสินให้ทุกแมทช์ จ่ายทุกอย่างไม่ว่าตั๋วเครื่องบิน เบี้ยเลี้ยง ค่าใช้จ่ายจิปาถะ ฯ และร่วมกันตั้งคณะกรรมการขึ้นชุดหนึ่งพิจารณาชื่อผู้ตัดสิน แต่ไม่ว่าจะตกลงกันอย่างไรพอถึงเวลาจริงในนาทีสุดท้ายกรรมการที่บริษัทเตรียมไว้ก็จะเป็นผู้ตัดสินในที่สุด ทุกคน win-win หมด ยกเว้นนักพนันไร้เดียงสาทั่วโลก
เจ้าพ่อนักพนันจ้าง ‘ล้มบอล’ ที่มักมาจากเอเชียโดยเฉพาะมาเลเซียและสิงคโปร์ จะเลือก ‘ล้มบอล’ รายการแข่งขันใหญ่ ๆ ซึ่งได้แก่การแข่งขันนานาชาติที่มีปริมาณการพนันสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฟุตบอลโลกเพราะจะได้ผลตอบแทนสูงเป็นพิเศษ
การพนันที่ทำเงินมหาศาลให้คนเหล่านี้ก็คือการพนันจำนวนลูกที่ได้ของฝ่ายหนึ่งหรือได้รวมกัน และประตูที่ชนะแตกต่างกัน เนื่องจากผู้จ้าง ‘ล้มบอล’ รู้ ‘อนาคต’ ดีที่สุดจึงพนันได้หนักมือ และผู้ที่จะบันดาลให้เกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพก็คือกรรมการผู้ตัดสิน
ผู้จ้าง ‘ล้มบอล’ ชอบกีฬาฟุตบอลเป็นพิเศษเพราะความนิยมของชาวโลก และมักมาจากเอเชียก็เพราะเป็นทวีปที่แทบไม่มีการควบคุมหรือกำกับการพนันแต่อย่างใด ดังนั้นเจ้าพ่อนัก ‘ล้มบอล’ และเจ้ามือใหญ่นักพนันจากมาเลเซียและสิงคโปร์จึงโด่งดังเป็นพิเศษ (เจ้ามือพนันฟุตบอลไทยจะส่งเงินพนันต่อไปยังสองประเทศนี้เสมอ)
ธรรมชาติการทำงานของ FIFA ก็มีส่วนช่วยนัก ‘ล้มบอล’ ด้วย กล่าวคือ FIFA ให้สิทธิขาดการตัดสินแก่กรรมการผู้ตัดสิน (ผู้ที่ต้องตัดสินการละเมิดกฏ หรือการตัดสินว่าลูกเข้าประตูหรือไม่ ภายในเวลา 2-3 วินาที) เสมือนว่าเป็นคนตาทิพย์มองเห็นอะไรได้ทุกมุมอย่างแจ่มชัด (เทนนิสปัจจุบันก็ใช้เครื่องมืออิเล็กโทรนิกส์ช่วยตัดสินว่าลูกออกหรือไม่ รักบี้ก็ให้โอกาสกรรมการผู้ตัดสินใช้กรรมการข้างบนหลายคนช่วยดูโทรทัศน์บันทึกภาพจากหลายมุมกล้องและให้ความเห็นก่อนที่จะตัดสิน)
มีผู้เสนอให้ฝังชิปเล็ก ๆ ด้านในลูกฟุตบอลเพื่อเชื่อมต่อกับอุปกรณ์เฝ้าดูเส้นประตูจะได้ตัดสินได้หากสงสัยว่าลูกได้เข้าประตูแล้วหรือไม่ นอกจากนี้มีข้อเสนอให้ฝังชิปในรองเท้าฟุตบอลเพื่อช่วยตัดสินการล้ำหน้า แต่ทั้งหมดนี้ FIFA ปฏิเสธหมด ยังคงให้อำนาจเด็ดขาดแก่กรรมการผู้ตัดสินคนเดียวในการเป็นผู้ให้ฟรีคิก ไล่ผู้เล่นออกจากสนาม ให้ลูกโทษ ฯลฯ
การ ‘ล้มบอล’ โดยผู้เล่นนั้นก็มีการทำกันอยู่เป็นประจำไม่ว่าจะยิงไม่เข้า รับลูกพลาด วิ่งผิดจังหวะ ฯลฯ ซึ่งในเกมส์ฟุตบอลนั้นสามารถกระทำได้เนียนกว่าหลายประเภทกีฬา ในลีกสำคัญระดับโลกนั้นเขามีกรรมการตรวจดูเทปของทุกแมทช์หลังการแข่งขัน และมีบทลงโทษรุนแรงหากพบความผิดปกติ
เจ้าพ่อนัก ‘ล้มบอล’ ชอบที่จะจ้างผ่านกรรมการผู้ตัดสินมากกว่าผ่านผู้เล่นบางคน เนื่องจากผลประโยชน์ตอบแทนจากการเล่นของแต่ละคนให้ดีที่สุดนั้นมันสูงกว่าเงินที่ได้จาก ‘การล้ม’ อย่างเทียบกันไม่ได้ ดังนั้นจึงสู้จ้างกรรมการผู้ตัดสินผู้มีอำนาจเด็ดขาดคนเดียวไม่ได้
การแข่งขันฟุตบอลโลกในบราซิลครั้งนี้ FIFA จะได้ผลตอบแทนประมาณ 4,000 ล้านเหรียญ (120,000 ล้านบาท) ซึ่งดูว่าสูงมาก แต่ถ้าเทียบกับยอดเงินพนันผิดกฎหมายที่ปกติเล่นกันในเอเชียที่เชื่อกันว่าไม่ต่ำกว่าหลายแสนล้านเหรียญต่อปี (100 เท่าของรายได้ FIFA) แล้วก็จะเข้าใจทันทีว่าเหตุใดการจ้าง ‘ล้มบอล’ จึงมีโอกาสสูงที่จะเกิดขึ้นในการแข่งขันสำคัญของโลก และจะมีอะไรเล่าที่จะยิ่งใหญ่ไปกว่าการแข่งขันฟุตบอลโลกที่ 4 ปีจัดขึ้น 1 ครั้ง
เสียเงินพนันบอลเพราะพนันพลาดเนื่องจากตัดสินใจผิดเรียกได้ว่าเจ็บปวดแต่ยังไม่น่าปวดระบมเพราะเจ็บใจเท่ากับการถูกนักจ้าง ‘ล้มบอล’ รุมเหยียบเพราะเขารู้ผลกันตั้งแต่ก่อนการแข่งขันแล้ว
ถ้าใครยังพนันฟุตบอลโลกด้วยยอดเงินสูง ๆ ก็เท่ากับว่ากำลังพนันสองชั้น กล่าวคือชั้นแรกเสมือนพนันว่าจะมีการ ‘ล้มบอล’ หรือไม่ ถ้าพนันถูกว่าไม่มีการ ‘ล้มบอล’ ก็ยังเหลืออีกว่าจะพนันการแข่งขันได้ถูกหรือไม่ ถ้าต้องเสี่ยงพนันถึงสองชั้นแบบนี้ละก็ไปเล่นปั่นแปะยังมีโอกาสชนะพนันมากกว่าเลย
หมายเหตุ : ตีพิมพ์ครั้งแรกคอลัมน์อาหารสมอง นสพ.กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันอังคารที่ 10 มิ.ย. 2557
