จากกฎหมายนิรโทษกรรมถึง Godber Corruption
ดูเหมือนว่า นักการเมืองที่ไหนๆ ในโลกล้วนแล้วแต่มีพฤติกรรมที่คล้ายคลึงกัน นั่นคือ โกหก ตอแหล ปลิ้นปล้อน ตระบัดสัตย์ ไม่รักษาคำพูด กรณีการผลักดันกฎหมายนิรโทษกรรมแบบ “เหมาเข่ง” นับเป็นตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงความ “ฉ้อฉล” ของเสียงข้างมากซึ่งอ้างหลักการเรื่องความปรองดองก็ดีหรือ set zero ก็ดี… เพราะทั้งหมดที่ว่ามานี้ล้วนเป็นเพียงข้ออ้างที่นำมาตอบคำถามกับสังคมให้ดูดี เท่านั้นเอง