ThaiPublica > คอลัมน์ > ปัญหาเดียวแต่เกี่ยวกับสี่คน

ปัญหาเดียวแต่เกี่ยวกับสี่คน

2 ธันวาคม 2013


มน อิสระ

ปัญหาเดียวแต่เกี่ยวกับสี่คน สี่คนที่ว่านี้คือ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร คุณอภิสิทธ์ เวชชาชีวะ คุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และคุณสุเทพ เทือกสุบรรณ ชาติก่อนเคยทำเวรทำกรรมร่วมกันมาหรือไม่ ผมไม่อาจรู้ได้ แต่ที่แน่ๆ ชาตินี้เขากำลังทำกรรมร่วมกันอยู่ ที่ผมต้องพูดเพราะกรรมที่เขาเหล่านี้ทำกำลังส่งผลต่อคนไทยทั้งชาติรวมทั้งตัวผมด้วย

ถ้าเอาใจนายกฯ ยิ่งลักษณ์ไปใส่อดีตนายกฯ อภิสิทธิ์แล้วให้อดีตนายกฯ ทักษิณมีใจของคุณสุเทพสิงอยู่ทำนองเอาใจเขามาใส่ใจเราแล้วละก็ จะเหลือสองคนแก้ปัญหาเดียว ที่ผมคิดนี้เป็นเรื่องสมมติ แต่ถ้าทำได้จะเกิดประโยชน์อย่างใหญ่หลวง และถ้าเสกให้ พ.ต.ท.ทักษิณรวมร่างกับคุณอภิสิทธิ์ก็จะเหลือคนคนเดียวแก้ปัญหาเดียว ย่อหน้านี้เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้… ขีดเส้นใต้พักไว้ก่อน

ด้วยเหตุนี้ผมจึงอยากหาคณะบุคคลมาทำหน้าที่นี้แทนคนทั้งสี่คนดังที่กล่าว ซึ่งดูจะเป็นจริงได้มากกว่า คนสี่คนที่ผมพูดถึงมีคุณสุเทพคนเดียวที่ไม่เคยเป็นนายกฯ ที่ผมให้เกียรติคุณสุเทพเพราะเขากุมหัวใจของคนไทยส่วนหนึ่งเอาไว้แล้ว และก็ยอมรับว่ามีหลายสิ่งที่เขาทำผิดกฎหมายอยู่ ชึ่งถ้าเราจะแก้ปัญหานี้ ผมขอชวนให้ทุกท่านมองข้ามสิ่งนี้ไปก่อน ต่อให้เก่งอย่างไรก็เอาสี่คนมารวมกันในประเทศไทยไม่ได้เพราะคนหนึ่งอยู่ต่างประเทศ คุณธิดา ถาวรเศรษฐ เป็นอีกหนึ่งคนที่ผมอยากชวนมาแก้ปัญหาร่วมกัน ถ้าอย่างนี้ก็ได้ 4 คนแล้ว แต่ตามหลักการประชุมเพื่อหาข้อยุติ องค์ประชุมควรเป็นเลขคี่เพื่อให้ได้มติข้างมากทุกครั้ง ผมจึงขอเสนอคนกลางมานั่งเป็นประธาน ที่ยากยิ่งก็ตรงหาคนกลางนี่แหละ ส่วนตัวคิดว่าคนกลางควรเป็นคนมีบารมีที่สังคมไทยให้เครดิต ความคิดผมมาหยุดลงที่อดีตนายกรัฐมนตรี 4 คนที่เพิ่งผ่านไป คือคุณชวน หลีกภัย คุณอานันท์ ปันยารชุน คุณสมัคร สุนทรเวช และคุณสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ตัดคุณสมัครออกเพราะจากเราไปแล้ว ตัดคุณชวนและคุณสมชายออกเนื่องจากมีผลประโยชน์ทับซ้อน เหลือคุณอานันท์ที่น่าจะเป็นประธานได้ แถมมีเครดิตจากการเคยเป็นเอกอัครราชทูตที่ได้รับความเชื่อถือจากต่างประเทศ คุณสมบัตินี้โดนใจผม ถ้าพี่น้องเห็นด้วยก็มาตั้งคณะบุคคลเพื่อช่วยแก้ปัญหากัน

ประเทศไทยเกิดปัญหาปัญญาแก้
หากคนไทยจริงแท้แก้ไม่ได้
คนชาติอื่นไม่รู้จักประเทศไทย
แล้วทำไมเราจะให้เขาแก้แทน

เราใช้คนคนเดียวแก้ปัญหา
แทนบรรดาเผ่าไทยหลายหมื่นแสน
หรืออยากให้ประเทศอื่นเขาดูแคลน
จึงเคียดแค้นโกรธาไล่ฆ่ากัน

อยากจะเปลี่ยนประเทศไทยทำไม่ยาก
ไม่ลำบากฟังคนไทยใช่ข่มเหง
เป็นประชาธิปไตยใช่นักเลง
เราร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง

ช่วยกันคิดถึงลูกหลานที่ตามมา
ใจปู่ย่าตายายก่อนตายหวัง
สร้างเมืองไทยให้สุขดีมีพลัง
อย่าให้พังสิ้นสลายสมัยเรา

ชาตินั้นเหนือชีวิตคิดให้รอบ
ตัวคำตอบมิใช่ง่ายคล้ายหาเหา
เกิดทั้งทีชาตินี้อย่าสีเทา
ดำหรือขาวชัดเจนไม่เดนคน

หนึ่งสมองสองมือคือคำตอบ
คิดให้ชอบทำให้ดีมีเหตุผล
หาทางออกให้ไทยอย่างแยบยล
ใช่ทำตัวชื่นกมลไปวันวัน

นักการเมืองเอาล่อและฉ้อฉล
เราเป็นคนเลือกไว้มิใช่ผัน
เพราะเรามัวเสวยสุขทุกข์จึงทัน
ชีวิตฉันชีวิตเธอจึงวุ่นวาย

หยุดเผาบ้านเผาเมืองเสียทีเถิด
หยุดความผันอันบรรเจิดหยุดใจหาย
หยุดชีวิตหยุดความคิดอันวุ่นวาย
ดีย่างกรายร้ายสลายไทยคืนมา

…เราได้พักใจไปสักครู่หนึ่ง…ได้เวลากลับมาถึงข้อตกลงที่ผมเสนอไว้

คณะกรรมการสรรหาข้อยุติเพื่อแก้ข้อขัดแย้งประกอบด้วย 5 ท่าน ได้แก่ คุณอานันท์ ปันยารชุน เป็นประธาน มีคุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ คุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร คุณสุเทพ เทือกสุบรรณ และคุณธิดา ถาวรเศรษฐ เป็นกรรมการ ให้ทั้ง 5 ท่านนั่งพูดคุยกันจนได้ข้อยุติ คิดว่าไม่นานเกินรอหรอกครับ อาจจะยากสักหน่อย เพราะทราบว่าคุณสุเทพจะไม่มาร่วมพูดคุยกับใครอีกแล้ว แต่ผมคิดว่าถ้าทำเพื่อประชาชน คุณสุเทพน่าจะยอมครับ

จากนั้น บรรดาผู้ชุมนุมทั้งหลายกลับไปนั่งรอฟังข้อยุติที่บ้าน บ้านเมืองจะได้สงบ เราจะได้นักท่องเที่ยวกลับมาเที่ยวไทย สยามเมืองยิ้มยังคงอยู่ต่อไป ผมคงไม่ต่างจากคนไทยทั้งหลายที่นั่งคิดหาทางออกอยู่ที่บ้าน ถึงเวลาแล้วที่เราควรคิดแก้ปัญหากันเองโดยไม่รบกวนเบื้องพระยุคลบาทของพระเจ้าแผ่นดิน

ที่ผ่านมาเรารบกวนพระองค์ท่านมาก และปัจจุบันท่านทรงประชวรอีกต่างหาก ลองคิดดู อย่างไรก็ตาม ผมยังไม่ทิ้งหลักการเดิม คือ ประเทศไทยต้องปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข และแก้ปัญหาของชาติด้วยสันติวิธี ทำไมผมอยากให้คนเสื้อเหลืองเสื้อแดงกลับบ้าน เพราะถ้ายังอยู่ วันหนึ่งก็เผชิญหน้ากันแล้วก็ฆ่าฟันกัน จะต้องมีผู้บาดเจ็บล้มตายอีก ท่านทั้งหลายลองนึกดูสิครับ เวลามีคนทะเลาะกันเราต้องแยกออกจากกันก่อน ถ้ายังเห็นหน้ากันอยู่จะทำให้โกรธจนฆ่ากันได้ ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ถ้าสู้กันแล้วไม่แยกก็จะสู้กันถึงตายทั้งนั้น

ถ้าไม่รีบหาข้อยุติเหตุการณ์จะบานปลาย แล้วปัญหาที่เกี่ยวกับคน 4 คนจะกลายเป็นปัญหาของคนทั้งชาติในที่สุด