เศรษฐศาสตร์เข้า“ท่า”

การสื่อสารของแบงก์ชาติมีวิวัฒนาการมาตามลำดับตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา ทั้งในมิติของช่องทางการสื่อสารและเนื้อหาสาระ การสื่อสารของนโยบายการเงินมีความโปร่งใสมากขึ้นเป็นลำดับ สาระของการแถลงข่าวสามารถทำให้ผู้อ่านสกัดข้อมูลเกี่ยวกับภาวะเศรษฐกิจและนโยบายการเงินออกมาได้ และจากการวิเคราะห์การสื่อสารในช่องทางอื่นๆ และข่าวเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้อง พบว่า แบงก์ชาติสามารถส่งสารถึงประชาชนเกี่ยวกับพันธกิจหลัก รวมไปถึงบทบาทในการเป็นผู้นำทางความคิดในด้านการพัฒนาประเทศได้เป็นอย่างดี แต่ในภาพรวมยังมีช่องว่างระหว่างเรื่องที่เป็นพันธกิจหลักบางเรื่องกับการรับรู้ของสาธารณชน เช่น การดูแลเงินเฟ้อ

เงินเฟ้อไทยในยุคดิจิตัล: E-commerce กดเงินเฟ้อไทยต่ำลงหรือไม่?

ในบทความนี้ ผู้วิจัยได้สรุปข้อค้นพบสำคัญจากงานวิจัยของตนเองที่ได้ใช้ข้อมูลบริษัทข้ามชาติ (MNEs) ที่เข้ามาลงทุนใน ASEAN5 ตั้งแต่ปี 2000-2016 และได้พิจารณาภาษีที่นักลงทุนต้องจ่ายตั้งแต่ต้นน้ำที่ภาษีในประเทศ ASEAN5 ไปจนถึงภาษีต่างประเทศเมื่อนักลงทุนตัดสินใจส่งเงินกำไรกลับบริษัทแม่ เพื่อตอบ 2 คำถามวิจัย นั่นคือ ภาษีมีบทบาทต่อการตัดสินใจของนักลงทุนต่างชาติมากน้อยแค่ไหน และความสำคัญนี้แตกต่างกันอย่างไรสำหรับนักลงทุนประเภทต่าง ๆ โดยมีข้อค้นพบสำคัญดังนี้

การที่ดอกเบี้ยนโยบายของไทยต่ำนานเป็นประวัติการณ์นี้ ทำให้เกิดคำถามว่าจะส่งผลให้เกิดพฤติกรรม risk-taking และ search for yield เพิ่มขึ้นหรือไม่ และผู้ทำนโยบายควรให้ความสำคัญกับการติดตามพัฒนาการและผลกระทบที่แตกต่างกันในมิติต่าง ๆ ดังกล่าว เพราะกลุ่มผู้เล่นที่มีความเปราะบางเพิ่มขึ้นในช่วงดอกเบี้ยต่ำ เป็นกลุ่มที่อาจมีความเสี่ยงด้านสินเชื่อมากกว่ากลุ่มอื่น ๆ ในยามที่ดอกเบี้ยเปลี่ยนไปเป็นขาขึ้นเช่นกัน

ในระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา ตลาดสินเชื่อธุรกิจในประเทศไทยมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง โดยจำนวนบริษัทที่ได้รับสินเชื่อเพิ่มมากขึ้นจากประมาณ 131,000 บริษัท ในปี พ.ศ. 2550 มาเป็น 2 แสนกว่าบริษัท แล้วใครบ้างคือบริษัทที่เข้ามาใช้บริการสินเชื่อ?

ความเชื่อมโยงทางการเงินสำหรับประเทศตลาดเกิดใหม่…ดีจริงหรือ? บทความนี้ได้สรุปประเด็นสำคัญ 4 ประการ จากงานวิจัยของผู้เขียน ซึ่งได้ศึกษาผลกระทบของความเชื่อมโยงทางการเงินต่อวัฏจักรเศรษฐกิจและครัวเรือนในประเทศตลาดเกิดใหม่ที่ยังมีความไม่สมบูรณ์ของตลาดอยู่

ข้อมูลสถิติของ IMF Financial Access Survey (2016) พบว่าประเทศไทยมีแหล่งให้บริการทางการเงินเป็นจำนวนมาก และเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก แต่แหล่งบริการทางการเงินที่มีได้ถูกกระจายไปทั่วถึงทุกพื้นที่ทั่วประเทศหรือไม่? หรือแหล่งบริการทางการเงินส่วนใหญ่ยังมีการกระจุกตัวอยู่แค่ในบางพื้นที่ จนอาจสร้างความแตกต่างของต้นทุนในการใช้บริการของคนกลุ่มต่าง ๆ หรืออาจเกิดความซ้ำซ้อนในการให้บริการกับคนบางกลุ่มและนำมาซึ่งความไม่มีประสิทธิภาพ?